Πηγή: teetkm.gr
Α. Αναγνώστου
Περίληψη
Η παρούσα εισήγηση, αναγνωρίζοντας την περιπλοκότητα του όρου δημόσιος χώρος και την διαφοροποίηση των ποικίλων προσεγγίσεων περί αυτού, διερευνά τις καφετέριες ως συλλογικούς χώρους (collective spaces) κατά τον Manuel de Sola Morales ή τρίτους χώρους (third places) κατά τον Ray Oldenburg. Τις τελευταίες δεκαετίες, η κουλτούρα του καφέ μετατρέπεται σε αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ζωής της πόλης, μιας κοινωνίας της αναψυχής και της κατανάλωσης. Αν και οι καφετέριες αποτελούν ιδιωτικούς χώρους, συνιστούν σημαντική μορφή δημόσιου χώρου για συναντήσεις, όπου οι χρήστες συμμετέχουν σε μια μορφή κοινωνικής ζωής. Η κοινωνική τους σπουδαιότητα σε συνδυασμό με την οικονομική τους πτυχή διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωτικότητα της πόλης. Ωστόσο, ο τρόπος λειτουργίας του είναι διαφορετικός στις διαφορετικές κοινωνίες, χώρες και εποχές. Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη και σημασία των καφετεριών στην Ευρώπη, αποκαλύπτεται ότι σταδιακά μετατράπηκαν στον βασικό πυλώνα της δημόσιας ζωής και ιδιαίτερα στις Μεσογειακές χώρες. Εστιάζοντας στην περίπτωση της Ελλάδας, διερευνάται η μετάλλαξη του ιδιωτικού χώρου σε δημόσιο και τίθεται το ερώτημα των επιπτώσεων που αυτό φέρει στον αστικό χώρο και τη δημόσια ζωή.
