ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΧΩΝ για τα ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ: ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΥΠΟ ΑΡΙΘΜΟ 2 ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ κ. ΣΠΥΡΟΥ "ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΕΙΩΜΕΝΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΦΠΑ ΣΤΑ ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ"

Επικεφαλης: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ περιφερειακός σύμβουλος

www.thodoros.gr anasa.ionia@gmail.com info@thodoros.gr

Η απόφαση του ΠΣ των Ιονίων Νήσων σχετικά με την διεκδίκηση για εφαρμογή καθεστώτος μειωμένων τιμών ΦΠΑ στα νησιά μας κατά αναλογία με όσα ισχύουν ήδη στα νησιά του Αιγαίου, έλαβε τον τιμητικό και χαρακτηριστικό αριθμό 1,έγινε δηλαδή η πρώτη απόφαση της πρώτης αιρετής περιφέρειας Ιονίων Νήσων.

Στην συνέχεια, η μεταχείριση που είχε η απόφαση αυτή δεν ήταν ασφαλώς αντάξια της σημασίας της.

Αφ ενός η κυβέρνηση ,δέσμια ούσα των αντιλαϊκών προταγμάτων και οδηγιών της τρόικας και του μνημονίου, απέρριψε χωρίς περιστροφές και χωρίς αιδώ το δίκαιο αίτημα του ΠΣ και του λαού των νησιών μας για ισονομία και ισοπολιτεία.

Αφ ετέρου η διοίκηση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων δεν φρόντισε για την καλή οργάνωση μιας δυναμικής διεκδίκησης που θα συσπείρωνε ευρύτερες δυνάμεις, αυτοδιοικητικές, κοινωνικές, συνδικαλιστικές, επιμελητηριακές και πολιτικές ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η ΠΙΝ έδρασε σαν να έκανε "αγγαρεία", έτσι για την τιμή των όπλων στείλατε ως περιφερειάρχης μια επιστολή στην κυβέρνηση.

Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος εξ αιτίας της αδράνειας και της αδιαφορίας σας.

Υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία ,την οποία καλείστε να εκμεταλλευτείτε προς το συμφέρον των Ιονίων Νησιών.

Συγκεκριμένα, όπως και σε προγενέστερο χρόνο σας έχω ενημερώσει, από την 1/12/2010 έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ,η αλλαγή του σημερινού συστήματος ΦΠΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με βάση το αποτέλεσμα αυτής της διαβούλευσης , η οποία λήγει την 31/5/2011,η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρουσιάσει στο τέλος του 2011 τις προτεραιότητες για το νέο σύστημα ΦΠΑ στην Ευρώπη.

Επειδή:

1)η μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ είναι κομβικής σημασίας για την πορεία της ανάπτυξης της ΠΙΝ

2)Ως αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής διαβούλευσης ,ο κίνδυνος καθιέρωσης ενός εναρμονισμένου και χωρίς νησιωτικές διακρίσεις ΦΠΑ σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο είναι υπαρκτός

3)σχεδόν όλα τα νησιά της ευρωπαϊκής μεσογείου επιδιώκουν την μείωση του ΦΠΑ, αφού βιώνουν από κοινού τον ανταγωνισμό της ηπειρωτικής Ευρώπης καθώς και αυτών της Τουρκίας ,της Β. Αφρικής κ.α.

σας επερωτώ:

α)γιατί μέχρι τώρα δεν κινηθήκατε στην κατεύθυνση της απόφασης του ΠΣ ,για δημιουργία ευρέος μετώπου διεκδίκησης;

β)τι πρόκειται να πράξετε για την συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή διαβούλευση μέχρι το τέλος του Μαΐου;

γ)τι ειδικότερα μέτρα προτίθεσθε να λάβετε προκειμένου να διαμορφωθεί μια συντονισμένη παρέμβαση όλων των νησιωτικών φορέων της πατρίδος μας;

και

δ)πως σκέπτεσθε να αξιοποιήσετε "Ευρωπαϊκές νησιωτικές συμμαχίες" ενισχύοντας αποφασιστικά το ειδικό βάρος των επιχειρημάτων μας για μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ σε όλες τις νησιωτικές οικονομικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων και των επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών;

Η ΑΝ.Α.Σ.Α έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να σας "αφυπνίσει" και να σας κινητοποιήσει σχετικά με το μεγάλο αυτό θέμα του ΦΠΑ.

"Οι καιροί ου μενετοί" κε Περιφερειάρχη.

Αργοστόλι, 02/05/2011 ο επερωτών

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ

περιφερειακός σύμβουλος

επικεφαλής ΑΝ.Α.Σ.Α

Και αν ο Παπανδρέου είχε 'αποκαλύψει' το swap του 2002;

Ο τρόπος της αποκάλυψης με τη διεθνή διάσταση που του δόθηκε, αποτέλεσε μία από τις βασικές αφορμές για την επίθεση των αγορών που ακολούθησε. Έκανε καλά η κυβέρνηση που 'αποκάλυψε' το ελληνικό μυστικό με αυτόν τον τρόπο;

Αν ναι, τότε γιατί δεν είχε αποκαλύψει με τον ίδιο εμφαντικό τρόπο το ένοχο swap του 2002 με το οποίο η χώρα μπήκε με πλαστό τρόπο στην ΕΕ; Τί θα είχε συμβεί αν τότε ο κύριος Παπανδρέου έκανε διεθνώς γνωστό ότι η Ελλάδα παραποιεί τα στοιχεία για το χρέος της; Θα μπορούσε η επίθεση των αγορών να είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα;

Οι ελληνικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν μετά το 2004 προσπάθησαν να συγκαλύψουν το ένοχο swap και όχι να το αποκαλύψουν. Γιατί η ο κύριος Παπανδρέου δεν τους κατηγορεί γι' αυτή τους την απόφαση; Μήπως έπρεπε να έχουν κάνει ό,τι και ο ίδιος και να προχωρήσουν στην αποκάλυψη του 'σκανδάλου' ώστε να γίνει η Ελλάδα διεθνής στόχος μια ώρα νωρίτερα;

Μία ματιά στα 'κρυφά' χρέη των ΗΠΑ τα οποία έρχονται στη δημοσιότητα δείχνουν πως ξεπερνούν τα 55 τρις δολάρια. Αυτό ισχύει εδώ και μερικά χρόνια. Τί θα γινόταν αν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ομπάμα, προκειμένου να κατηγορήσει τον Μπους για την κακή κατάσταση της οικονομίας παραδεχόταν διεθνώς ότι οι ΗΠΑ κρύβουν χρέη ύψους 55 τρις δολαρίων και πως επιτέλους ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί η αλήθεια πριν η χώρα οδηγηθεί στην πτώχευση;

Το swap που χρησιμοποιήθηκε το 2002 δεν ήταν κάτι νέο. Σε ανάλυση στις αρχές του 2010 είχα παραθέσει στοιχεία που έδειχναν πως με ένα παρόμοιο swap είχε κρύψει το χρέος της η Ιταλία το 1997, με τη συγκατάθεση της Γερμανίας. Εχει κανείς αμφιβολία πως το swap της Ελλάδας έγινε με τη συγκατάθεση της Γερμανίας και της ΕΚΤ;

Όλοι γνωρίζουν πώς κρύβεται το χρέος ενώ ακόμη και στον ελληνικό τύπο το 2002 και το 2003 υπήρξαν δημοσιεύματα Ελλήνων δημοσιογράφων που εξηγούσαν πως κάτι δεν 'κολλούσε' στα λογιστικά του κράτους και ότι φαινόταν να έχει εξαφανιστεί χρέος (έχω δημοσιεύσει ολόκληρο άρθρο παλαιότερα από δημοσίευμα εκείνης της περιόδου).

Υπάρχει κανείς που θεωρεί πως τα στοιχεία που παραθέτει η Γερμανία είναι άψογα; Πριν από ένα μήνα αποκαλύφθηκε πως το χαμηλό ποσοστό ανεργίας που παρουσιάζει η χώρα είναι εν μέρη πολιτικό τρικ καθώς περισσότερο από 7,5 εκ Γερμανοί λαμβάνουν μισθό κάτω από 400 ευρώ το μήνα, δηλαδή λιγότερο από το επίδομα ανεργίας. Επιπλέον, με βάση στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του Σαν Φραντζίσκο για τη Γερμανική οικονομία η πτώση της ανεργίας συνδέεται με τη μεγάλη μείωση των ωρών εργασίας έτσι ώστε να απασχολούνται όλο και περισσότεροι Γερμανοί με όλο και λιγότερα χρήματα.

Πώς θα σας φαινόταν αν η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωνε αύριο πως όσοι λαμβάνουν επίδομα ανεργίας θα πρέπει να εργάζονται για το κράτος 1 ώρα την εβδομάδα προκειμένου να συνεχίσουν να το λαμβάνουν και έτσι θα εξασφαλίζουν 350 ευρώ το μήνα (το επίδομα) αλλά και θα θεωρούνται πλέον εργαζόμενοι και όχι άνεργοι;

Θα αποδεχόσασταν τότε τα στατιστικά του κράτους που θα έδειχναν την ανεργία στο 9% από τα 15% σήμερα; Και αν η κυβέρνηση ανακοίνωνε επιπλέον πως θα έκοβε από κάθε δημόσιο υπάλληλο του κράτους 1 ώρα εργασίας και θα προσλάμβανε για κάθε 4 υπαλλήλους 1 νέο που θα έπαιρνε τις ώρες των παλιών, θα αποδεχόσαστε τότε τη νέα αυτή μείωση της ανεργίας που θα έφερε τα επίσημα ποσοστά στο 5%.

Εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, πόσο σωστή ήταν η κίνηση Παπανδρέου να κάνει πρώτο θέμα στα διεθνή ΜΜΕ τα 'greek statistics', ασχέτως των προθέσεων του που δεν αμφιβάλλω πως μπορεί να ήταν οι καλύτερες;

Αν η ειλικρίνεια είναι η νέα τάση στην πολιτική, τότε γιατί δεν κοινοποίησε στα διεθνή ΜΜΕ ο Πρωθυπουργός τις επαφές του με το ΔΝΤ πριν κλείσει η τελική συμφωνία;

Κάθε φορά που έρχεται η ώρα της ανάλυσης μία πολιτικής απόφασης με χρηματοοικονομικές προεκτάσεις είναι καλό να σκεφτεί κανείς πως είναι, σχεδόν, αδύνατο να προσεγγίσει την απόλυτη αλήθεια αφού δεν έχει όλα τα δεδομένα. Αν δε βρεθείς στη θέση αυτού που πήρε την απόφαση για να 'ζήσεις' όσα τον οδήγησαν στο να τη λάβει είναι πολύ δύσκολο να τον κατηγορείς. Έτσι, δεν κατηγορώ την κυβέρνηση ούτε τον Πρωθυπουργό γιατί δε μπορώ να γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες που οδήγησαν στην απόφαση της θορυβώδους 'αποκάλυψης' του ΄πραγματικού' ελλείμματος.

Αυτό που προσπαθώ να πως είναι πως δεν έχω καταφέρει μέχρι σήμερα να την κατανοήσω.Ίσως, γιατί κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει στα ερωτήματα που έθεσα παραπάνω και δε μπήκε στον κόπο να εξηγήσει γιατί μία απόφαση που προσέλκυσε τους διεθνείς κερδοσκόπους ήταν καλή πολιτική κίνηση από την πλευρά της κυβέρνησης.

Το κυριότερο, όμως, κανείς δεν έχει εξηγήσει αν υπήρχαν εναλλακτικοί τρόποι να διορθωθούν τα στατιστικά του κράτους (ίσως με σταδιακές, ήπιες, αναθεωρήσεις του ελλείμματος και με παράλληλα μέτρα για τη μείωση του) ώστε να μη γίνει η Ελλάδα το θύμα των αγορών και των διεθνών ΜΜΕ.

Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
XrimaNews.gr

 

ΣΗΜ."Ι": Όταν το ithacanet έγραφε, με βάση πληροφορίες φίλων, πως στη Γερμανία, οι άνθρωποι κάνουν ουρά για ολιγόωρη ημερήσια εργασία, με 1  ευρώ την ώρα, κανείς δεν μας πίστεψε. (Στον ΟΔΙΕ (Iππόδρομος)  εργάζονται για 2 ευρώ με συμβάσεις μιας μέρας. Το μέλλον μας είναι παρόν).

Και η "κρίση", όπως αυτοαποκαλείται  η επίθεση της ολιγαρχίας είναι παντού. Και στην κραταιά Γερμανία.

Για την "ανταγωνιστικότητα", ρε γαμώτο.

υπογραφή: "Οι υπέρ της ανταγωνιστικότητας, θανόντες"
 

ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΤΟΥ ΚΩΜΙΚΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΥΣΤΙΚΟ «ΒΙΤΡΙΟΛΙΚΟ» ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΥ: ΔΥΟ ΠΟΛΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ

Από την εκπομπή της Σοφίας Αράβου «ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ» 3/5/2011, στονCOSMOS 965, Tρίτη 3-4μμ. ραδιοσταθμό

Ήταν σύμπτωση; ήταν «ευτυχής» συγκυρία μέσα στην οδύνη της απώλειας του αξιαγάπητου Έλληνα κωμικού, Θανάση Βέγγου; ήταν τυχαίο που συνέπεσε «να φύγει» ο Θανάσης της απεικόνισης του αεικίνητου ανθρώπινου κλαυσίγελου, την ημέρα που διάλεξα να αναφερθώ στην εκπομπή μου για τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα; Σε όλον αυτό το συρφετό που οδηγεί στις κοινωνικές διακρίσεις, στους διάφορους ρατσισμούς, που καλλιεργούμε και υιοθετούμε οι άνθρωποι, χωρίς να γνωρίζουμε ότι κυριολεκτικά δίνουμε διέξοδο στις δικές μας ματαιώσεις και αδυναμίες, στις δικές μας μειονεξίες, στους σιγοβράζοντες θυμούς μας¹.

Εκείνος ήταν αυθεντικός στο γέλιο και στο κλάμα του. Οι «άλλοι» πουλάνε αστεϊσμούς, ενώ ουσιαστικά εκτοξεύουν το «βιτριολικό χιούμορ» τους, που χαρακτηρίζει τον αυταρχισμό και τον δογματισμό, τον ίδιο το φασισμό, που στοχεύει κυνικά να μειώσει και να συρρικνώσει τους ανθρώπους. Το γέλιο είναι όπλο. Όπλο χαράς και ευεξίας όταν βγαίνει από καρδιάς². Όπλο - ρομφαία που διεμβολίζει το ανθρώπινο συναίσθημα και δημιουργεί ανασταλτικούς φραγμούς, σε όσους δεν έχουν ασπίδες να το εξοστρακίσουν. Είναι όπλο και φόβος παράλληλα, για όσους το χρησιμοποιούν καυστικά. Το εκτοξεύουν και τρέχουν να προφυλαχτούν πίσω από μεγαλόσχημες παγιωμένες εξουσίες, που δίνουν «πλάτες» στους θρασύδειλους. Ποιες είναι οι παγιωμένες εξουσίες; Οι γνωστές και μη εξαιρετέες: κλειστές κοινωνίες αφενός, συντηρητικοί χώροι αφετέρου.

Εκείνος, ο Θανάσης Βέγγος της ψυχής μας, ήταν Αριστερός διακριτικός και αθέατος. Στο χώρο της ΕΔΑ αρχικά, θλιβερός επισκέπτης στη Μακρόνησο, μεταφορέας παιδιών από τις νύχτες του «τότε» Πολυτεχνείου, άγνωστη πλευρά του για όλους μας. Ήταν αγνός, υπερκινητικός, πραγματικά αστείος. Δεν ήθελε κανένα να συμμορφώσει, μόνο να διασκεδάσει, να διακωμωδήσει την ανέχεια με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον εαυτό του.

Ο φασισμός στοχεύει στους «θυμούς» μας. Δεν τους απαλύνει, μας τους τονίζει και αν δεν συμμορφωθούμε, να θυμώσουμε δηλαδή πιο πολύ, τότε-προτελευταίο όπλο- μας γελοιοποιεί. Αν και τότε δεν συμμορφωθούμε, να σωπάσουμε δηλαδή, αποκαλύπτει το προσωπείο της συγκαλυμμένης Βίας.

Γι αυτό γέλαγες Θανάση, συνειδητά ή ασυνείδητα, για να μην κλάψεις με όλους εμάς τους ανεξέλικτους, που ψάχνουμε να εξουσιάσουμε ή να εξουσιαστούμε. Που ψάχνουμε να χειραγωγήσουμε ή να χειραγωγηθούμε. Που ψάχνουμε με λάθος τρόπο να σωθούμε. Είναι μεγάλη αυτάρκεια η αυτο-διακωμώδηση, λέγεται Ελευθερία.

Στο καλό και ευχαριστούμε!

Σοφία Αράβου-Παπαδάτου

Δρ Κοινωνικής Ψυχολογίας

Οδοντίατρος, MSc

1. Κοκκινάκη, Φ. (2005) Κοινωνική Ψυχολογία. Αθήνα: Τυπωθήτω
2. Σαββάκη Ε. (1997) Οι Παράλληλοι Εαυτοί μας. Συνείδηση μέσω του Ομιλούντος Εαυτού. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΑΛΜΑΣ:ΟΔΥΣΣΕΑΣ

03.05.11

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΑΛΜΑΣ: ΘΑ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ Ύστερα από μια πραγματική… οδύσσεια πολλών οντισιόν, τελικά επελέγη ο Σταύρος Ζαλμάς να ενσαρκώσει τον πολυμήχανο ήρωα του Ομήρου στην «Οδύσσεια» που θα ανεβάσει στο Εθνικό Θέατρο ο Μπομπ Ουίλσον. Για τον ρόλο υπήρξαν πολλοί υποψήφιοι πρώτης γραμμής, αλλά… Οδυσσέας είναι μόνο ένας! Ή μάλλον δύο, αφού τον μυθικό ήρωα σε μεγαλύτερη ηλικία θα υποδυθεί ο Νικήτας Τσακίρογλου. «Έπαθα σοκ! Και αμέσως άρχισε να με κυριεύει το άγχος της ευθύνης, λόγω ιδιοσυγκρασίας. Οπωσδήποτε, όμως, ένιωσα μεγάλη χαρά και τιμή επειδή με επέλεξαν», δηλώνει στην «Espresso» ο Σταύρος Ζαλμάς. Ο ηθοποιός συμμετείχε στην οντισιόν που διοργανώθηκε πριν από λίγο καιρό και από την οποία πέρασε -χωρίς υπερβολή- όλο το ελληνικό θέατρο: σπουδαίοι πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες (πολλοί από τους οποίους, μάλιστα, θιασάρχες και διευθυντές θεάτρων) που θεώρησαν ότι άξιζε τον κόπο να δώσουν τη μάχη τους για να συνεργαστούν με έναν «τεράστιο», όπως χαρακτηρίζουν τον Ουίλσον, δημιουργό. «Θεωρώ ότι είναι μοναδική ευκαιρία για έναν ηθοποιό. Και φυσικά χαίρομαι για τον ρόλο αλλά και για το έργο, που είναι ελληνικό και πολύ επίκαιρο, με όλες τις περιπέτειες που περνάμε σήμερα ως λαός. Δεν μπορώ να πω ότι το περίμενα. Ήλπιζα κι εγώ, όπως ο καθένας που συμμετέχει σε μια οντισιόν. Ο Ουίλσον είναι σπουδαίος, οι παραστάσεις του, για όσους τον γνωρίζουν, αποτελούν διεθνή γεγονότα και χαίρει της εκτίμησης όλων των ανθρώπων της τέχνης παγκοσμίως. Έχει το δικό του «σύμπαν», το οποίο είναι γοητευτικό και πολύ ποιητικό», μας λέει ο πρωταγωνιστής. Τον ρόλο του Οδυσσέα σε μεγαλύτερη ηλικία θα ερμηνεύσει ο Νικήτας Τσακίρογλου, από τους κορυφαίους πρωταγωνιστές μας, που διατέλεσε και καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Για τον ρόλο της Πηνελόπης έχει επιλεγεί η Μαρία Ναυπλιώτου. Ο Μπομπ Ουίλσον θα έρθει στην Ελλάδα αμέσως μετά το Πάσχα και θα συνεργαστεί με τους ηθοποιούς του για τρεις εβδομάδες. Οι πρόβες θα γίνονται καθημερινά, για οκτώ ώρες, και θα είναι σαν μία εισαγωγή στην «Οδύσσεια». Θα τους δώσει οδηγίες και το ραντεβού τους θα ανανεωθεί για τον Σεπτέμβριο. Σταύρος Ζαλμάς: Έτσι ξεκίνησα * To 1960 οι δικοί μου μετακόμισαν στα Πατήσια, στην Κηπούπολη Κυπριάδου. Αλλά εγώ εξακολούθησα να περνάω πάρα πολλές ώρες της ημέρας στη Φιλαδέλφεια διότι ήταν εργαζόμενοι οι δικοί μου και δεν είχαν πού να με αφήσουν και με άφηναν σε κάποιους συγγενείς εκεί, στο παλιό μου πατρικό σπίτι. Εν συνεχεία τα προεφηβικά μου και τα εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα στα Πατήσια και το '80 μόλις απολύθηκα από το στρατό έφυγα από το σπίτι μου. * Ανέκαθεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ανέκαθεν, δηλαδή εννοώ από την ηλικία που ένα παιδί συνειδητοποιεί τον εαυτό του και αρχίζει και σκέφτεται κάποιοα πράγματα για το μέλλον. Ήθελα να γίνω ηθοποιός. Με ενδιέφερε πάρα πολύ το μαγικό πράγμα που συμβαίνει πίσω από τη σκηνή, στα καμαρίνια, στις κουΐντες. * Με έπαιρναν οι δικοί μου και έβλεπα κάποιες παραστάσεις, όχι πάρα πολλές, αλλά παρακολουθούσαμε κάποιο θέατρο. Όσο μπορούσαν με έπαιρναν μαζί τους και έβλεπα κάποιες παραστάσεις. Και το καλοκαίρι και το χειμώνα. Μάλιστα τότε εκείνα τα χρόνια το καλοκαίρι δέσποζε ο Ψαθάς στα καλοκαιρινά θέατρα. Με είχε πολύ ελκύσει αυτό το μαγικό, αυτό το παραμύθι. * Από το '82 παίζω στο θέατρο. Ξεκίνησα με τον Μινωτή, δυο φορές συνεργάστηκα μαζί του, έχω δουλέψει με τον θίασο Αλεξανδράκη άλλη μία, εν συνεχεία είχα την μεγάλη τύχη να γνωρίσω το θίασο του Λευτέρη Βογιατζή και να δουλέψω δυο χρόνια μαζί του, παρακολουθώντας όλες τις παραστάσεις από το ηλεκτρολογείο. Μετά δούλεψα με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, πάλι για δυο χρόνια, παρακολουθώντας πάλι όλες τις παραστάσεις. Δούλεψα κατ' αποκλειστικότητα με την Ομάδα Εδάφους για έξι ολόκληρα χρόνια με τον Δημήτρη Παπαΐωάννου και έτσι σπούδασα και χορό, δηλαδή έβαλα το σώμα μου σε μια διαδικασία σπουδής της κίνησης και τότε το '87 μέσα από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, ο οποίος ήταν αδελφικός φίλος και παιδικός φίλος με τον Αλέξη Μπίστικα, γνωρίστηκα με τον Αλέξη. * Μετά από μία πρόβα που είχα με την Ομάδα Εδάφους, έρχεται ο Αλέξης και μου λέει: "Θέλεις να παίξεις στη διπλωματική μου ταινία;" Τότε ο Αλέξης σπούδαζε στο Λονδίνο και του είπα, εγώ δεν είχα ξανακάνει κινηματογράφο, του είπα αν μου πληρώνεις τα έξοδα και τη διαμονή έρχομαι. Και όντως πηγαίνοντας για Αμερική με τον Δημήτρη Παπαΐωάννου, γιατί πηγαίναμε να παρακολουθήσουμε κάτι σεμινάρια χορού, σταθήκαμε στο Λονδίνο 15 ημέρες, κάναμε τα "Μάρμαρα" και φύγαμε. * Στα "Μάρμαρα", ο Αλέξης αποτύπωσε την νοσταλγία του για την Ελλάδα. Είχε μείνει χρόνια στο Λονδίνο, να σπουδάσει, να δουλέψει, να γνωρίσει ανθρώπους κ.λπ. και συνδύασε αυτή την νοσταλγία με την Ελλάδα, είναι μια πολύ έξυπνη ιδέα που είχε να ξαναφέρει τα Ελγίνεια στο τόπο τους. Δηλαδή τα "Μαρμάρα" είναι μια ταινία αφιερωμένη στην Μελίνα Μερκούρη. * Η "Γραβάτα" είναι, η λέξη "Γραβάτα" για την συγκεκριμένη ταινία αφορά και το συγκεκριμένο δώρο που δίνει ο ένας φίλος στον άλλον, αλλά και το λογοπαίγνιο, στην Αγγλική γλώσσα "πούρα τάι", στα Αγγλικά σημαίνει και "δεσμός". Και το "Χάραμα" στην τελευταία ταινία που έχει σχέση με το τραγούδι και με το κέντρο αλλά έχει σχέση και με το ξεκίνημα μιας καινούργιας ζωής, μιας καινούργιας γνωριμίας, ενός καινούργιου έρωτα. ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΑΛΜΑΣ http://k-m-autobiographies.blogspot.com Ithacanews - ITHACA NEWS

ΜΑΝΙΑΤΗΣ: "ΑΠΟ ΤΟ ΙΟΝΙΟ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ"

Στα αμέσως επόμενα υπουργικά συμβούλια, θα εισαχθεί για δεύτερη συζήτηση το νομοσχέδιο για τις έρευνες υδρογονανθράκων, δήλωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γ. Μανιάτης, μιλώντας την Τρίτη στον ΒΗΜΑ 99,5. «Παράλληλα, όμως, ξεκινούμε -και το ανακοινώσαμε- μη αποκλειστικές σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο. Πρόκειται για μια...

διαδικασία που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζουν σε μεγάλη έκταση όλες οι χώρες που έχουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο και πάρα πολύ την εφαρμόζουν οι χώρες της Μεσογείου».

«Αναθέτει το κράτος δηλαδή, σε μία ή περισσότερες - συνήθως περισσότερες - εταιρείες τη διενέργεια σεισμικών ερευνών, τα αποτελέσματα των οποίων ερμηνεύονται από τις ίδιες της εταιρείες και στη συνέχεια τα πωλούν αυτά τα δεδομένα σε πετρελαϊκές εταιρείες».

Όπως είπε, η έρευνα θα ξεκινήσει από το Ιόνιο «που είναι η μοναδική περιοχή στην Ελλάδα όπου τα τελευταία 30 χρόνια έχουν γίνει σοβαρές έρευνες, με περισσότερες από 100 γεωτρήσεις.

«Άρα, είναι η πιο έντονα διερευνημένη και εξερευνημένη περιοχή της χώρας μας και γι' αυτό θα ξεκινήσουμε από εκεί. Έχουμε σαφείς ενδείξεις για ύπαρξη κοιτασμάτων», σημείωσε.

Πιθανότατα εντός του Μαΐου θα προκηρυχθεί, είπε, ο πρώτος διαγωνισμός και εκτίμησε ότι «θα έχουμε εκδήλωση ενδιαφέροντος από περισσότερες από μία εταιρείες και θα προχωρήσουμε με απόλυτη διαφάνεια, ουδέτερη και μια ελκυστική, ταυτόχρονα, διαδικασία».

Απαντώντας σε ερώτηση, αν η κυβέρνηση έχει ήδη συνομιλήσει και με τη νορβηγική εταιρεία που έχει αναλάβει τις αντίστοιχες έρευνες στην Κύπρο, σημείωσε ότι «μία από τις εταιρείες που συνομιλήσαμε είναι αυτή που έχει κάνει τις σεισμικές έρευνες της Κύπρου και αφορούν τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου εκεί. Αλλά είναι μία μόνο από τις εταιρείες με την οποία συνομιλούμε».

Σχετικά με το διαγωνισμό για το λιγνιτωρυχείο της Βεύης, στη Φλώρινα τόνισε:

«Είναι μια διαδικασία που πραγματικά έχει καθυστερήσει πάνω από έξι χρόνια. Η περιοχή της Βεύης είναι ένα από τα λιγνιτωρυχεία που θα βοηθήσουν αποφασιστικά να έχουμε καθαρό λιγνίτη στην πατρίδα μας. Είμαστε στη διαδικασία να δημοσιοποιήσουμε τη shortlist με τους πέντε πρώτους που θα έχουν αναδειχθεί από το διαγωνισμό. Θα την παρουσιάσουμε τις επόμενες ημέρες στη Βουλή και αμέσως μετά θα ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις, για να καταλήξουμε στον έναν που θα το αναλάβει. Το έχουμε βάλει σε μια σειρά». 

fimotro

Κοντογουράδες κατά Γερουλάνου

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΟΥΡΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
 «ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»
Σχετικά με τη δημόσια διαβούλευση για το Ειδικό Χωροταξικό για τις Ιχθυοκαλλιέργειες και με δεδομένο ότι ο Σύλλογος μας ενδιαφέρεται αλλά έχει και έννομο συμφέρον ,σας καταθέτουμε τις προτάσεις μας για να σας εκθέσουμε τους λόγους για τους οποίους η χωροθέτηση των Ιχθυοκαλλιεργειών επιβάλλεται να γίνει εκτός του Κλειστού Κόλπου Αργοστολίου .
 Άρθρο 6.
 - Απόσταση από πηγές ρύπανσης ……….Σχετικά με την απόσταση από πηγές ρύπανσης : Να προβλεφθεί ότι σε κλειστούς κόλπους (όπως ο δικός μας Αργοστολίου) , που χύνονται βιολογικοί καθαρισμοί , απαγορεύεται η εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας . Έτσι θα προστατευτεί και το θαλάσσιο περιβάλλον και ο καταναλωτής .
 Σημειωτέον ότι εδώ και χρόνια ο βιολογικός καθαρισμός Ληξουρίου δεν λειτουργεί , και χύνονται τα λύματα ακατέργαστα εντός του πιο κλειστού κόλπου του Ιονίου (Αριθ, επιβολής πρόστιμου του Νομάρχη Κεφ/νιας στους Δήμους Ληξουρίου και Αργοστολίου 900/2010 και 952/2010 αντίστοιχα) , απέναντι δε λειτουργούν ιχθυοτροφεία με βιολογική παραγωγή ψαριών!!!
 Άρθρο 6,7 -Κατάλληλα Βάθη και κριτήρια χωροθέτησης.
 Ακόμη και οι Μελέτες Π.Ο.Α.Υ Ιονίων Νήσων 2006 τονίζουν ότι οι μονάδες υδατοκαλλιεργειών πρέπει να εγκατασταθούν σε βάθη άνω των 40 μέτρων, σύμφωνα άλλωστε και με στις συστάσεις του προγράμματος MedVeg , στην προκειμένη περίπτωση προτείνεται χωρίς αιτιολογία η εγκατάσταση ιχθυοκαλλιεργειών σε βάθη 18 μέτρων ,μόνο για το Κλειστό Κόλπο Αργοστολίου.
 Στη μελέτη Π.Ο.Α.Υ Ιονίων Νήσων Β Φάση επισημαίνεται ότι τα βάθη του κλειστού κόλπου Αργοστολίου η κυκλοφορία των υδάτων ….. ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ αύξηση της δυναμικότητος των ήδη υφισταμένων μονάδων. Με το υπό διαβούλευση ειδικό χωροταξικό ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ αύξηση της δυναμικότητας από 1300 τόνους σε 1725 τόνους . Μήπως θέλουν να εξυπηρετήσουν τις ήδη λειτουργούσες μονάδες !!!!!
 Η θαλάσσια περιοχή μας μαστίζεται από 20 ετία και πλέον από τη λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΚΕΦ/ΝΙΑΣ , και ΣΑΜΗΣ , γεγονός που οδηγεί στη θαλάσσια και χερσαία περιβαλλοντική υποβάθμιση και μαρασμό της περιοχής μας. Η χωροθέτηση ιχθυοτροφικών μονάδων στον Κόλπο είναι απολύτως καταστροφική.
 
ΣΗΜ."Ι": Αυτή τη στιγμή και έως την 26η Μαϊου, η κυβέρνηση κάνει "διαβούλευση" για Προεδρικό Διάταγμα που αφορά τις ιχθυοκαλλιέργειες.
Η απορία μας: Το Δήμο Κεφαλλονιάς, τις παρατάξεις και τα κόμματα δεν τους αφορά; 
(φοτό: Σπύρος Δελάλης) 
ithacanet.gr

Ο αναρχικός Ηλίας Πετρόπουλος για τον κομμουνιστή Λάκη Σάντα

Tο παρακάτω κείμενο του συγγραφέα Ηλία Πετρόπουλου γράφτηκε ο Παρίσι στις 20-4-1993. Δημοσιεύτηκε, μαζί με την αφήγηση του Λάκη Σάντα, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στις 31-5-1993 . Ακολουθεί το πρωτότυπο (πολυτονικό) κείμενο

____________________________
O Ἐθνικὸς Ήρωας Λάκης Σάντας
Του Ηλία Πετρόπουλου

Γράφω μὲ δέος γιὰ τὸν Σάντα.
Κάθε φορά πού μὲ ἐπισκέπτεται ἕνας ἄγνωστός μου φοιτητής, τὸν ρωτάω ἂν ξέρει τὸν Λάκη Σάντα. Ἡ ἀπάντηση εἶναι πάντα ἀρνητική.

Ἡ ἔλλειψη ἱστορικῆς μνήμης, πού τόσο χαρακτηρίζει τὸν νεοέλληνα, ἀποδεικνύει ὅτι ὁ λαὸς μας πῆρε τὸ κακὸ μονοπάτι. Ὁ Σάντας, μαζὶ μὲ τὸν Γλέζο, ἐπιτέλεσαν μίαν ἐθνικὴ ἡρωϊκὴ πράξη. Καὶ πιὸ συγκεκριμένα, ὁ Σάντας καὶ ὁ Γλέζος εἶναι οἱ πρῶτοι ἀγωνιστές, πού ξεκίνησαν τὴν Ἀντίσταση κατὰ τῶν χιτλερικῶν, ἀνὰ τὴν Εὐρώπη.

Αὐτὸ ἔγινε τὴν νύχτα 30/31 Μαῒου 1941 — δηλαδή, τότε ἀκριβῶς πού ἔπεσε καὶ ἡ Κρήτη στὰ νύχια τῆς Βέρμαχτ.
Ἡ ἱστορικὴ στιγμὴ ἦταν τόσον εὐνοϊκὴ γιὰ τὴν ναζιστικὴ Γερμανία, ὥστε τὸ κουράγιο (ἤ, μᾶλλον, τὸ θράσος) τῶν δύο πατριωτῶν μοῦ προξενοῦσε ἀνέκαθεν ἕναν ἱερὸ σεβασμό.
 Δὲν προτίθεμαι νὰ περιγράψω τὸ γεγονός. Ἁπλῶς, θέλησα νὰ πῶ δυὸ ἐγκάρδιες φράσεις γιὰ τὸν Ἐθνικὸ Ἥρωα Λάκη Σάντα, πού συμβαίνει νὰ εἶναι καὶ ἀγαπημένος μου φίλος.
Γνωρίζω, βέβαια, καὶ τὸν Μανόλη Γλέζο ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Χούντας, ὅποτε πέρναγα συχνὰ ἀπὸ τὸ βιβλιοπωλεῖο του (— ἐκεῖ, μάλιστα, συνάντησα μιὰ φορὰ καὶ τὸν Παρτσαλίδη). Ὡστόσο, σήμερα τὸ θέμα μου εἶναι ὁ Σάντας.

Πάντα μου ἐπιθυμοῦσα νὰ γνωρίσω τὸν Σάντα, ἄλλα τὸ ὄνειρο αὐτὸ δὲ γινότανε νὰ πραγματοποιηθεῖ γιατί ὁ Σάντας εἶχε καταφύγει, τὸ 1951, στὸν Καναδά, ὅπου ἔμεινε δώδεκα χρόνια. Τελικῶς, πρὶν εἴκοσι χρόνια, πέσαμε στὴν ἴδια φυλακὴ μὲ τὸν Σάντα. Κι ἐκεῖ φούντωσε ἡ ἔντονη φιλία μας.
 Ἀπ’ ὅ,τι θυμᾶμαι, ἡ ἰδιόρρυθμη αὐτὴ φιλία — ἀνάμεσα σ’ ἕναν ἀναρχικὸ κι ἕναν κομουνιστὴ — παραξένευε ἰδιαιτέρως τοὺς ἄλλους πολιτικοὺς κρατουμένους. Ὅμως, ὁ Σάντας εἶναι ἕνας ἄντρας πού δὲν κωλώνει μπροστὰ σὲ τέτοιες λεπτομέρειες...

Γράφω μὲ ἀγάπη γιὰ τὸν Σάντα.

Λατρεύω τὶς ἀφηγήσεις. Ὁ Λάκης Σάντας εἶναι γεννημένος ἀφηγητής. Γιὰ νὰ εἶσαι σπουδαῖος ἀφηγητὴς πρέπει νάχεις βιώματα καὶ ἐμπειρίες.
 Ὁ Σάντας ἔζησε μιὰ ζωὴ γεμάτη. Γι’ αυτὸ καὶ μὲ γοήτευε μὲ τὶς ἀφηγήσεις του.
 Περάσαμε μέρες καὶ μέρες, κλεισμένοι στὸ κελί μου, αὐτὸς μιλώντας κι ἐγώ ἀκούγοντας. Ὁ Λάκης μιλάει μὲ πάθος, γιατί εἶναι φλογερὸς ἄνθρωπος, γιατί εἶναι αὐθόρμητος καὶ τζόρας.

lakis-santasΜοῦ διηγήθηκε ἀξέχαστες ἱστορίες: ἄλλοτε γιὰ τὸ πῶς πέρασε μὲ καΐκι ὁ Ἄρης
Ὁ Λάκης Σάντας στήν Ἄμφισσα ξεκινώντας με το ἄλογο του για το Λιδωρίκι. Εἶναι Χριστούγεννα τοῦ 1943. Οἱ Γερμανοί ἔχουν ἀρχίσει στήν περιοχή ἐκκαθαριστικές ἐπιχειρήσεις
Βελουχιώτης ἀπὸ τὸ Γαλαξίδι στὸν Μοριὰ (μετὰ ἀπὸ γενναία οὐζοποσία) καὶ ἄλλοτε πώς ὁ ἴδιος ὁ Σάντας μαζὶ μὲ τὸν Φλωράκη ἔμειναν κρυμένοι, τρεῖς μέρες, σὲ μιὰ τρύπα γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τοὺς φασίστες.

Ὅλα ὅσα μοῦ εἶπε ὁ Λάκης εἶναι χαραγμένα στὴ μνήμη μου. Καί, προπάντων, ἡ ἀφήγηση τῆς ἱστορίας μὲ τὴν χιτλερικὴ σημαία τῆς Ἀκρόπολης. Ὁμολογῶ ὅτι θάθελα πολὺ νὰ ξανακούσω τὸν Λάκη, νὰ μοῦ ἀφηγεῖται ἐκεῖνες τὶς ἱστορίες πού συνταράξανε τὴ γενιά μας.

Γράφω γιὰ νὰ τιμήσω τὸν Σάντα.
Τὴν ἐποχὴ πού ὁ Λάκης Σάντας καὶ ὁ Μανόλης Γλέζος κατέβαζαν τὴν σημαία μὲ τὴν σβάστικα δὲν ἀνῆκαν στὸ Ε.Α.Μ. Ἡ ἔνταξή τους στὴν Ἀντίσταση ἔγινε τὸ 1942.
Ὡστόσο, φαίνεται ὅτι ἤδη ἤσανε ἀριστεροί.
Τυπικά, ἡ ἔννοια τῆς Ἀριστερᾶς ἀνάγεται στὴν Γαλλικὴ Ἐπανάσταση. Ἀλλά, ἡ Ἀριστερὰ καὶ ὁ Ἀναρχισμὸς εἶναι πανάρχαιες ἔννοιες.
Βλέποντας τὰ πράγματα κάτω ἀπὸ μιὰ πλατύτερη ὀπτική, μπορεῖς νὰ πεῖς ἀνέτως ὅτι οἱ ἰνδοὶ φακίρηδες ἤ ἐρημίτες ὁρισμένων ἀποχρώσεων, οἱ κυνικοὶ φιλόσοφοι, οἱ ἄραβες καὶ ὀθωμανοί ντερβίσηδες πού προέρχονταν ἀπὸ κάποιες σέκτες κτλ. ἐκφράζανε μίαν ἰδεολογία διαμαρτυρίας, δηλαδή, μίαν ἀριστερή, ἤ καὶ ἀναρχική, κοσμοθεωρία.
 Τιμώντας τὸν Σάντα, θέλω νὰ τιμήσω τὴν Ἀντίσταση, τὴν Ἀριστερά, τὴν αἰώνια Ἀριστερά.
Σήμερα στὴν χώρα μας, ὅπου τὰ κουρέλια τῆς Νέας Ὀρθοδοξίας, ὅπου οἱ καραγκιόζηδες τοῦ ρατσιστικοῦ ἐθνικισμοῦ, ὅπου οἱ κωλογλεῖφτες τῆς Δεξιᾶς, προσπαθοῦν νὰ δημιουργήσουν ἕνα κλῖμα χαοτικῆς μισαλλοδοξίας, ἡ Ἀριστερὰ παραμένει στὸ ρεῖθρο τῆς πολιτικῆς ζωῆς καὶ — παίρνοντας μίαν ἀνάσα — προετοιμάζει τὴν ἀνασυγκρότησή της.

Στὸ πλαίσιο τῆς μπουρζουάδικης δῆθεν-Δημοκρατίας στεκόμαστε ὅλοι μας (μαζὶ καὶ ὁ Σάντας), φαινομενικῶς σαστισμένοι, καὶ περιμένουμε νὰ ξεδιαλύνει ὁ κουρνιαχτὸς πού σηκώθηκε ἀπὸ τὸ γκρέμισμα τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, πού μὲ ἐπιμονὴ εἶχε προβλέψει ὁ Καστοριάδης.

Μέσα σ’ αὐτὴ τὴ θολούρα ὁ Σάντας παρέμεινε ἁγνός, μὴ ὑποκύπτοντας μήτε στὴν ὅποια πολιτικὴ μόδα, μήτε στὰ δολώματα τοῦ ψευτο-ἀριστεροῦ ΠΑΣΟΚ.

Παρίσι 1993.

http://www.theinsider.gr/

To απόγευμα της Πέμπτης, στις 17:00, θα λάβει χώρα, δημοσία δαπάνη, από το Α΄Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Λάκη Σάντα, που έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο.

http://anarhogatoulis.blogspot.com/

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΣΑΜΗ.

Αυτή την θλιβερή εικόνα, είχαμε χτες στην πρωτομαγιάτικη εκδήλωση στην Σάμη! Μήπως θα πρέπει να δούμε από την αρχή, τέτοιου είδους εκδηλώσεις; Γιατί στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε είναι κομμάτι ακριβό και προκλητικό συνάμα να... διασκεδάζουμε τις πλαστικές καρέκλες!

Βιβλιοπωλείο -Ψηφιακές Εκδόσεις "Ωκύαλος"

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ-ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ωκύαλος",
28300 ΙΘΑΚΗ,
ΤΗΛ. 2674033143, -
ΕMAIL: okialos1@otenet.gr

ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Συνασπισμός της Αριστεράς

Των Κινημάτων και της Οικολογίας

ΝΕ Κεφαλονιάς-Ιθάκης

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΝ Κεφαλονιάς και Ιθάκης καταγγέλλει στον λαό των νησιών μας την καταστροφή ενός πανώ τού ΣΥΡΙΖΑ που πρόβαλλε τα αιτήματα των εργαζομένων στα πλαίσια της εργατικής Πρωτομαγιάς , και ήταν αναρτημένο στην πλατεία του Ληξουριού.

Η καταστροφή φέρει την υπογραφή των φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής ,που δρώντας όπως πάντα στο σκοτάδι άφησαν τα κατάμαυρα ίχνη τους.

Είναι σίγουρο ότι η δράση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ ενοχλούν το πολιτικό σύστημα της μνημονιακής και αντιλαϊκής πολιτικής.

Είναι βέβαιο ότι οι μαζικοί αγώνες των εργαζομένων και του λαού βρίσκουν απέναντι όλους τους πρόθυμους υποστηρικτές του άθλιου δικομματικού παιχνιδιού στην χώρα μας, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ακροδεξιά με τα κάθε είδους χουλιγκανικά παρακλάδια της.

Η ΝΕ του ΣΥΝ καλεί τους Κεφαλονίτες και τους Θιακούς να απομονώσουν αυτές τις πρακτικές.

Η ΝΕ του ΣΥΝ καλεί τους συμπολίτες μας να συνεχίσουν την καλή παράδοση της απεργίας της 23ης Φλεβάρη και να πάρουν μαζικά μέρος στις εκδηλώσεις της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 11 του Μαη.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗς ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗς ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑς

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΘΕΣΕΙς ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥς ΚΑΙ ΤΙς ΝΕΕΣ ΜΑΣ.

Αργοστολι,02/05/2011 γραφείο τύπου της ΝΕ ΣΥΝ

Παρουσίαση του βιβιἰου ΔΙΑΔΡΟΜΗ της ΜΝΗΜΗΣ

Σάββατο 14 του Μαΐου και ώρα 17:00 στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου του Τorino θα εμφανιστεί το βιβλίο ΔΙΑΔΡΟΜΗ της ΜΝΗΜΗΣ, τον οδηγό για τους τόπους των σφαγών των ιταλικών στρατευμάτων στην Κεφαλονιά το Σεπτέμβριο του 1943, πραγματοποιούνται από τον Ελληνικοιταλικό Συλλόγος της Κεφαλονιάς "Mediterraneo" με την υποστήριξη της CGIL Camera del Lavoro του Avellino και την Αlessandria. Ο πρόλογος είναι του Guglielmo Epifani.
Στην παρουσίαση θα είναι παρόντες: ο Guglielmo Epifani, o Gianni Marino (CGIL Avellino) και η Bruna De Paula ( Ελληνικοιταλικό Συλλόγος της Κεφαλονιάς "Mediterraneo").

Πηγή:Presentazione del libro ITINERARIO della MEMORIA (facebook).

1η ΜΑΗ 1976. ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ Ο ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ.

“Τι μου εμπιστεύτηκαν ο Παναγούλης και η Φαλάτσι”

Δημοσίευση 01/05/2011 07:04 Ανανέωση 01/05/2011 07:15

του Κώστα Χαρδαβέλλα

Σήμερα, επέτειος του θανάτου του Αλέξανδρου Παναγούλη, επιστρέφω 35 χρόνια πίσω και για πρώτη φορά θα μιλήσω για μία άγνωστη μέχρι σήμερα συζήτηση μου με τον Αλέκο Παναγούλη και την σύντροφό του, την Ιταλίδα δημοσιογράφο, Οριάνα Φαλάτσι - από την οποία είναι και η φωτογραφία που βλέπετε σήμερα στο newsbomb.gr.

Με τον Αλέκο είχαμε γίνει φίλοι τις ημέρες που δικαζόταν στο στρατοδικείο για την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του δικτάτορα Γ.Παπαδόπουλου. Ήταν ένα σωματικό κουρέλι από τα βασανιστήρια αλλά παρέμενε ένα λιοντάρι στην ψυχή.

Θυμάμαι λίγο πριν τον πάρουν για τις φυλακές είχε γυρίσει και μου είχε πει: "Αντέχω. Αν μάθεις κάποια στιγμή ότι αυτοκτόνησα να ξέρεις ότι με σκότωσαν. Δεν θα αυτοκτονούσα ποτέ!".

Στη συνέχεια τον έχασα για τα επόμενα 7 χρόνια- όσο κράτησε η δικτατορία. Το μόνο που μάθαινα ήταν ότι τον βασάνιζαν χωρίς έλεος καθημερινά κι αυτός έφτυνε τους βασανιστές του στα μούτρα!

Όταν έπεσε η δικτατορία, ήμουν κι εγώ στην έξοδο των φυλακών Μπογιατίου μαζί με την μητέρα του- την αξέχαστη κ. Αθηνά. Η πρώτη κουβέντα που είπε μόλις βγήκε, ήταν ότι ήθελε να πάρει στα χέρια του τα αρχεία της ΕΣΑ για να αποκαλύψει στον ελληνικό λαό ποιοί από τους γνωστούς Έλληνες πολιτικούς συνεργάστηκαν κρυφά με την χούντα!

Αρχές Απριλίου του 1976, στο σπίτι του στη Γλυφάδα, ο Αλέκος, η Οριάννα Φαλάτσι κι εγώ, για πολλές ώρες συζητάμε τα πολιτικά σχεδια αυτού του αδάμαστου αγωνιστή της Δημοκρατίας.

Κάποια στιγμή ο Αλέκος μας εκμυστηρεύεται ότι τα έχει καταφέρει: έχει στην κατοχή του όλα τα αρχεία της ΕΣΑ! Μέσα σε αυτά, μας λέει ότι υπάρχουν έγγραφες καταχωρήσεις, μαγνητοφωνημένες συνομιλίες ακόμη και κάποιες φωτογραφίες, που αποκαλύπτουν την κρυφή συνεργασία πολιτικών στελεχών "υπεράνω υποψίας", μεγάλων επιχειρηματιών και κρατικών παραγόντων, με τον σκληρό πυρήνα των χουντικών. Έχει ήδη έρθει σε επικοινωνία με τον Γιάννη Καψή στα "Νέα" για να ξεκινήσει την δημοσίευσή τους. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή!

"Θα τους ξεφτιλίσω σύντομα μέσα στην ελληνική Βουλή", λέει ο Παναγούλης, εννοώντας ότι σκοπεύει τις επόμενες ημέρες στο Κοινοβούλιο, να παρουσίασει όλα αυτά τα συγκλονιστικά ντοκουμέντα που ουσιαστικά θα άλλαζαν τον πολιτκό χάρτη της Ελλάδας.

Η Φαλάτσι με το ένστικτο της ερωτευμένης γυναίκας, μου ζήτησε τότε να μην δημοσιοποιήσω αυτήν την πρόθεση του Αλέκου - ίσως γιατί φοβόταν για την ζωή του. Και δυστυχώς δεν είχε άδικο.

Εγώ μπορεί να μην αποκάλυψα ποτέ εκείνη τη συζήτηση, αλλά ο Παναγούλης παρορμητικός και ατρόμητος όπως πάντα, δε δίστασε να προαναγγείλει δημοσίως την τολμηρή πολιτική του πράξη.

Μία πράξη που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει αφού 48 ώρες πριν φέρει το θέμα των αρχείων της ΕΣΑ στην ελληνική Βουλή, ένα -δήθεν- αυτοκινητικό ατύχημα έκοψε το νήμα της ζωής του! Αυτοί που ήθελαν να του κλείσουν το στόμα, τα είχαν καταφέρει και μάλιστα με το πρόσχημα ενός ατυχήματος!

Για την ιστορία, να πω ότι μέχρι και σήμερα, είναι άγνωστο πού βρίσκεται το αρχείο της ΕΣΑ που είχε στα χέρια του ο Αλέκος!

Ίσως την πιο αντιπροσωπευτική φράση για τον θάνατό του, την έχει πει η Οριάννα Φαλάτσι στο βιβλίο της "Ενας Αντρας" (όπου περιγράφεται όλη η ιστορία του παράφορου έρωτα με τον Αλέκο Παναγούλη):

"Τον Αλέκο τον δολοφόνησε η πολιτική των πολιιτκών"!
http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/47361/ti-mou-ebisteutikan-o-panagoylhs-kai-i-falatsi

(7/7) - ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ: Γιάννης Ρίτσος - Μίκης Θεοδωράκης.

ΣΙΚΑΓΟ: 1η ΜΑΪΟΥ 1886. Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ.

Με τη συμβολή του ιστορικού αρχείου του Δημήτρη Καραμπίλια έχουν γραφεί και δυο κείμενα για το Σικάγο και την Εργατική Πρωτομαγιά του 1886 από τον Χρίστο Ριζόπουλο που δημοσιεύτηκαν στην «Σημερινή», την Τρίτη, 30 Απριλίου 1946 και την «Ημέρα» την Κυριακή, 29 Απριλίου 1979:

ΕΙΣ ΤΟ ΣΙΚΑΓΟΝ, ΠΡΟ 60 ΕΤΩΝ ΟΙ ΤΕΣΣΑΡΕΣ ΑΠΗΓΧΟΝΙΣΘΗΣΑΝ ΚΑΙ Ο ΠΕΜΠΤΟΣ ΗΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ ΜΕ ΣΙΓΑΡΕΤΤΟ ΕΚΡΗΚΤΙΚΗΣ ΥΛΗΣ!

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ εγεννήθη από την πάλην της εργατικής τάξεως δια την διεκδίκησιν της οκτάωρου εργασίας. Και είνε ηλικίας 60 ετών. Εγεννήθη, ακριβώς, την 1ην Μαΐου 1886, εις το Σικάγον. Επεκράτησε δε να λέγεται και «Κόκκινη Πρωτομαγιά», διότι η πρώτη ωργανωμένη εργατική εκδήλωσις υπήρξε μία ημέρα αίματος και θανάτου. Τον Οκτώβριον του 1884, συνήρχετο εις το Σικάγον το συνέδριον της Αμερικανικής Ομοσπονδίας των Εργατικών Eνώσεων, το οποίον υιοθέτησε το σύνθημα 8-8-8 ήτοι «οκτώ ώρες εργασία, οκτώ ώρες ανάπαυσις, μόρφωσις και ψυχαγωγία, οκτώ ώρες ύπνος» και ώρισε την 1ην Μαΐου 1886 ως ημέραν γενικής απεργίας μέχρις ικανοποιήσεως του ανθρωπιστικού αιτήματος.

Αι Εργατικαί Ενώσεις προητοιμάζοντο εντατικώς δια την «μεγάλην ημέραν» και το εργατικό κίνημα προσέλαβε τοιαύτην έκτασιν, ώστε πολλοί εργοδόται εδέχοντο εκ των προτέρων την συμφωνίαν των 8 ωρών. Την οριοθετειθείσαν ημέραν εξερράγησαν 5.000 απεργίαι και έλαβον χώραν επιβλητικαί διαδηλώσεις εις όλας τας μεγάλας πόλεις της Αμερικής. Μασσαλιώτις των Εργατών Δια πρώτην φοράν τότε οι εργάται έψαλον επαναστατικά θούρια και κυρίως την «Μασσαλιώτιδα των εργατών», με ειδικούς στοίχους επί της μουσικής του γαλλικού ύμνου. Ας σημειωθή, εν παρενθέσει, ότι, την Εργατικήν Μασσαλιώτιδα είχε μεταφράσει εις την Ελληνικήν ο Βασίλειος Δουδούμης, δικηγόρος και πρόεδρος του πρώτου εν Πάτραις εργατικού σωματείου «Σοσιαλιστική Αδελφότης» του 1895. Η πρώτη στροφή ήτο:

- Εμπρός, παιδιά της λευτεριάς, η δόξα τώρα μας καλεί.
Κάτω ο τύραννος παράς. Τα παιδιά μας κλαίν για ψωμί.
Και η επωδός:
Εργάται των εθνών Μια γνώμη, μια καρδιά. Με δύναμη, με ένωση. Η νίκη είνε για μας.

Οι κεφαλαιοκράται και οι αμερικάνοι κυβερνήται απεφάσισαν να σπάσουν τον αγώνα των εργατών μεταχειριζόμενοι τα όπλα. Και έτρεξε αίμα εις πολλάς πόλεις, εκείνο όμως που έγινεν είς το Σικάγον έμεινεν ιστορικόν, διότι εκεί η καταστολή του εργατικού κινήματος υπήρξεν εξαιρετικώς αγρία και αλιτήριος.

Το βράδυ της 7ης Μαΐου 10.000 απεργοί είχον συγκεντρωθή έξω από το εργοστάσιον γεωργικών εργαλείων του Μακ-Κόρμικ δια να εμποδίσουν απεργοσπάστας. Ένα σώμα της ιδιωτικής αστυνομίας επέπεσε κατά των διαδηλωτών με αποτέλεσμα τον φόνον ενός και τον τραυματισμόν εκαντοντάδων. Δια να διαμαρτυρηθούν εναντίον της επί μίαν ήδη εβδομάδα συνεχιζόμενης σφαγής, 15.000 εργάται παρευρέθησαν εις συλλαλητήριον εις την πλατείαν Φλαιημάρκετ, όπου ήκουσαν τους λαϊκοτέρους ρήτορας της πόλεως, τον Αύγουστον Σπίς, τον Σαμουήλ Φίλντεν και τον Αλμπερ Πάρσον. Μόλις ενύκτωσε και ο λαός ήρχισε να διαλύεται προσεβλήθη χωρίς αιτίαν από 20 αστυνομικούς. Επρόκειτο περί σατανικού σχεδίου.

Μέσα στο σκοτάδι, ένας «βαλτός» παρεισέφρυσε μεταξύ των εργατών και επέταξε μίαν βόμβαν εις το μέσον των αστυνομικών. Τότε ήρχισε μια σφοδρά επίθεσις με όπλα και περίστροφα κατά των εργατών. Επηκολούθησεν η σύλληψις των επί κεφαλής της εργατικής κινήσεως και η εις θάνατον καταδίκη, των Εργατικών αγωνιστών Αύγουστου Σπίς, Λουίς Λιγκ, Άλμπερ Πάρσον, Τζώρτζ Έγκελ και Άντολφ Φίσερ. Η δίκη των υπήρξε μία σκηνοθεσία. Οι κατηγορούμενοι, ήσαν εις την πραγματικότητα, κατήγοροι της κεφαλαιοκρατικής και αντιχριστιανικής οργανώσεως της κοινωνίας, πηγής τόσων δεινών και εγκλημάτων.

Ιδίως η απολογία του Αυγούστου Σπίς υπήρξε μνημειώδης και προφητική των συγχρόνων Κρατικών μεταρρυθμίσεων. Όταν ήλθεν η σειρά του ν’ απολογηθή, υψώθη από το ειδώλιο σαν δρυς και έτσι τους ωμίλησεν ο μελλοθάνατος: Κύριοι δικασταί, Αν σκέπτεσθε σοβαρώς ότι με τις κρεμάλες μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα, που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεσιν εργατών προς την εξέγερσιν, είσθε, μα την αλήθεια, «πτωχοί τω πνεύματι». Τότε, θα μας κρεμάσετε με το δίκηο σας. Έπειτα, αυτό είνε το καλύτερο που έχετε να κάμετε. Κρεμάστε μας! Αλλά, η κατάληξις, ποια θα είνε; Εάν δεν την βλέπετε, εγώ σας την αγγέλλω. Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές σας, θεριεύει μια φωτιά. Το έδαφος σαλεύει κάτω από τα πόδια σας. Βαδίζετε, κυριολεκτικώς, επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοήτε; Δεν θα την αποφύγετε.Θέλετε να απαλλαγήτε, άπαξ δια παντός, από όλους τους «συνωμότας»; Απαλλαγήτε από τους αυθέντας της βιομηχανίας, οι οποίοι εδημιούργησαν την ανήθικον περιουσίαν των από το κλεμμένο αντίτιμον της εργασίας που δεν επληρώθη. Καταργήσατε τον εαυτό σας Κύριοι Προνομιούχοι. Διατί; Διότι σεις, με την συμπεριφοράν σας, είσθε οι πρώτοι υποκινηταί της επαναστάσεως. Καταργήσατε την αρπαγήν και την λεηλασίαν, Κύριοί μου. Αλλά, αυτή είναι η απασχολησίς σας. Είνε η ανήθικος αποστολή μιας εκατοντάδος ανθρώπων, οι οποίοι προτιμούν ν’ απολαμβάνουν το παν, χωρίς να κάμνουν τίποτε.Κυττάξετε τι έχει γίνει. Οι εργάται έχουν πετσοκοφτεί και σεις, ω Χριστιανοί μου και καλοί μου και ευγενικοί αστοί, σεις είσθε οι κοινωνικοί γύπες, που τρέφεσθε από τα πτώματα. Θέλετε να κάμομε έναν περίπατο στα στενά δρομάκια της πολιτείας αυτής, εκεί όπου φθίνουν οι αληθινοί δημιουργοί του πλούτου; Πάμε μαζί εις τα ανθρακωρυχεία του Χόκιγκ-Βάλευ; Δεν θα βρούμε ανθρώπους, θα βρούμε κινούμενα πτώματα. Η γενική κρατικοποίησις των μέσων παραγωγής καθίσταται αναπόφευκτος αναγκαιότης. Αρχίζει η εποχή του σοσιαλισμού και της παγκοσμίου συνεργασίας. Ιδιωτική βιομηχανία, σημαίνει αναρχούμενη βιομηχανία. Μετρημένα άτομα χρησιμοποιούν προς όφελός των τας εφευρέσεις. Ο κόσμος είνε δια τους ολίγους. Δεξιά και αριστερά πέφτουν οι όμοιοί των, θύματα του πλούτου και της καλοζωίας των. Ολίγον τους ενδιαφέρει. Με τας μηχανάς των μετατρέπουν το ανθρώπινο αίμα σε βώλους χρυσαφιού. Την ίδια την υγεία των ανηλίκων. Με την πολλήν εργασίαν, δολοφονούν τα γυναικόπαιδα.

Με την ανεργίαν σκοτώνουν. Και αυτοί οι άνθρωποι σου λέγονται Χριστιανοί! Γνήσιοι Χριστιανοί! Εμείς παρέβημεν τους νόμους σας, δια να δείξουμε εις τον λαόν εις τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: εις το να εγκαθιδρύσουν, εις την χώραν αυτήν, μίαν ολιγαρχίαν, ομοία της οποίας εις κτηνωδίαν, δεν υπάρχει ουδαμού της γης! Και τώρα, αι ιδέαι, που εδώ υπερασπίζω, μάθετε, είνε ιδικαί μου και μου είνε αδύνατον να τας εγκαταλείψω. Δεν είνε ρούχα να τα βγάνης και να τα παρατήσης. Νομίζετε ότι θα μπορέσετε ν’ απαλλαγήτε από τας ιδέας αυτάς, που κερδίζουν καθημερινώς έδαφος, αποστέλλοντες ημάς εις την αγχόνην; σας προκαλώ να αποδείξετε αν υπάρχη ίχνος ψευτιάς εις τα λεγόμενά μου. Αν όμως κρίνετε ότι το τίμημα της αληθείας είνε θάνατος –τότε θα πληρώσουμε. Ενώπιον του θανάτου σας περιφρονούμεν! Εμπρός! Καλέσατε τον δήμιόν σας! Η αλήθεια, που εκρεμάσθηκε εις τον πρόσωπον του Σωκράτη, του Χριστού, του Ιορδάνη Μπρούνο, του Χούζ, του Γαλιλαίου, ζη ακόμη, δεν απέθανε. Πολλοί άλλοι μαζύ τους, ατέρμων λεγεών, προηγήθησαν εις την οδόν αυτήν, Ιδέτε μας! Είμεθα έτοιμοι καθ’ όλα, να τους ακολουθήσωμεν εις την αιματωμένην πορείαν!

Το δραματικό τέλος

Την 11ην Νοεμβρίου 1887 οι τέσσαρες εκ των καταδίκων εις θάνατον απηγχονίσθησαν, ενώ ο πέμπτος σύντροφος των ο Λίγκ, την παραμονήν της εκτελέσεως ετίναξε το κεφάλι του με ένα σιγαρέττο εκρηκτικής ύλης.Και έτσι η Πρωτομαγιά είχε τους μαρτυράς της. Ο όρκος των εργατών Το πένθος υπήρξε παγκόσμιον. Και το σοσιαλιστικόν συνέδριον των Παρισίων του 1889, κατόπιν προτάσεως του γεν. γραμματέως της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας Γκόμπερς, καθιέρωσε την 1ην Μαΐου ως ημέραν απεργίας και διαμαρτυρίας των εργατών όλων των εθνών. Οι εργάται, αναμημνισκόμενοι της πρώτης Πρωτομαγιάς με τους μάρτυρας του Σικάγου, έδωσαν όρκον να συνεχίσουν… αγώνα.

Επανειλημμένα … Πρωτομαγιά εις την … εβάφη εις το αίμα αλλά το αίμα αυτό δεν εχύθη επιματαίω. Το οκτάωρον επεβλήθη και άλλαι εργατικαί νίκαι εσημειώθησαν, στάδια εις την πορείαν διά μίαν δικαιωτέραν κοινωνίαν.

Το μνημείο των μαρτύρων

Η δημοσιευμένη εικών, με τους πέντε μάρτυρας της πρώτης Πρωτομαγιάς και με την επιγραφήν «Ενθυμήσθε την 11ην Νοεμβρίου 1887» παρεχωρήθη εις την «Σημερινήν» μαζί με τας ιστορικάς πληροφορίας, εκ του αρχείου του παλαιού σοσιαλιστού Δημ. Καραμπίλια.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟ ΤΟ 1886

Πώς γράφτηκε με αίμα η ιστορία της Πρωτομαγιάς Η ειρηνική συγκέντρωση για 8ωρο μετετράπη σε σφαγή

ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ του 1886 στο Σικάγο…

Η μεγάλη διαδήλωση στην λεωφόρο Μίτσιγκαν, με αίτημα την μείωση των ωρών εργασίας είχε τελειώσει ειρηνικά. Ανάμεσα στο πλήθος που γιόρταζε έσκασε μια βόμβα και στη συνέχεια η αστυνομία άνοιξε πυρ προκαλώντας νεκρούς και τραυματίες. Ακολούθησαν χιλιάδες συλλήψεις, ενώ ομάδες από πληρωμένους τραμπούκους κατέστρεψαν δεκάδες συνδικαλιστικά γραφεία. Τέσσερις από τους οργανωτές της διαδήλωσης καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν στην αυλή των φυλακών στις 11 Νοέμβρη του 1887. Έξη χρόνια αργότερα έγιναν μετατροπές των ποινών και άλλοι τρεις καταδικασμένοι πήραν χάρη. Η θυσία όμως είχε πλέον μεταβληθεί σε σύμβολο του αγώνα των εργαζομένων. Εδώ και έναν αιώνα περίπου, κάθε χρόνο η Πρωτομαγιά γιορτάζεται από εκατομμύρια ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο. Η απαρχή και η ιστορία της Πρωτομαγιάς είναι αδιάσπαστα δεμένες με τους αγώνες των εργαζομένων όλων των ιδεολογικών τάσεων για κατάκτηση του οχταώρου. Η ιστορία άρχισε στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών στα 1886.Η επαναστατική απαίτηση, για καθιέρωση του οχταώρου έγινε για πρώτη φορά το 1886 στις ΗΠΑ μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Στις 16 Αυγούστου της χρονιάς αυτής το γενικό εργατικό συνέδριο της Βαλτιμόρης ψήφισε την ακόλουθη απόφαση:

«Η πρώτη μεγάλη σημερινή ανάγκη, για να απελευθερωθεί η εργασία της χώρας αυτής από την καπιταλιστική σκλαβιά είναι η ψήφιση ενός νόμου που θα καθορίζει ότι η εργάσιμη μέρα διαρκεί οκτώ ώρες σ’ ολόκληρη την Ομοσπονδία. Εμείς είμαστε αποφασισμένοι ν’ αγωνιστούμε μ’ όλη μας τη δύναμη για να πετύχουμε το τιμητικό αυτό αποτέλεσμα». Κατά την ίδια περίοδο οι εργάτες του Ντάνκιρκ, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, ψήφισαν την ακόλουθη απόφαση:

«Εμείς οι εργάτες του Ντάνκιρκ, δηλώνουμε ότι η διάρκεια της εργασίας που επιβάλλει το σημερινό σύστημα είναι πολύ μεγάλη και δεν αφήνει στον εργάτη κανένα περιθώριο για ξεκούραση ή για μόρφωση. Τον κατεβάζει μάλιστα σ’ ένα επίπεδο που ελάχιστα διαφέρει από την σκλαβιά. Γι’ αυτό αποφασίζουμε ότι οκτώ ώρες είναι αρκετές, και πρέπει να αναγνωριστούν αρκετές και από τον νόμο. Ζητάμε να μας βοηθήσουν τα ισχυρά έντυπα… και γι’ αυτό θεωρούμε σαν εχθρούς της εργατικής μεταρρύθμισης και των εργατικών δικαιωμάτων όλους εκείνους που θα αρνηθούν αυτήν την βοήθεια…».

Με την σημαντική πολιτική δραστηριότητά τους οι Αμερικάνοι εργαζόμενοι κατόρθωσαν να πετύχουν τον σκοπό τους σε ορισμένες πολιτείες όπου περιορίστηκε σε οκτώ ώρες η εργασία των υπαλλήλων που εργάζονταν για το κράτος, για τους δήμους ή για τις εταιρείες που εκτελούσαν κρατικές παραγγελίες. Οι νόμοι αυτοί όμως δεν εφαρμόσθηκαν με την πρόφαση ειδικών αναγκών που κατάντησε γενικός κανόνας, και που επέβαλε πάντοτε μεγαλύτερη διάρκεια εργασίας.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Τότε οι Αμερικάνοι εργάτες αποφάσισαν να αρχίσουν πολιτικό αγώνα και να έρθουν σε άμεση σύγκρουση με τους εργοδότες για να πετύχουν το οχτάωρο. Στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα βρίσκομαι με το «Ευγενικό τάγμα των ιπποτών της εργασίας», το μόνο καθαρά αμερικάνικο συνδικάτο που ιδρύθηκε το 1869 και που το 1886 είχε 729.000 μέλη (δεν γίνονταν δεκτοί μόνον «οι δικηγόροι, οι τραπεζίτες, και οι αλκοολικοί»). Η οργάνωση αυτή με το συνέδριό της τον Οκτώβρη του 1884 αποφάσισε να οργανώσει γενικότερο κίνημα για να πετύχει από την Πρωτομαγιά του 1886 την καθιέρωση του οχτάωρου (…).Οργανώθηκαν εκδηλώσεις, κατά τις σημαντικότερες γιορτές των Ηνωμένων Πολιτειών από τον Οκτώβρη του 1884 μέχρι την Πρωτομαγιά του 1886: στις 22 Φεβρουαρίου 1885 (ημέρα του Ουάσιγκτον) στις 4 Ιουλίου 1885 (ημέρα της Ανεξαρτησίας), την πρώτη Δευτέρα του Σεπτέμβρη 1885 (ημέρα της δουλειάς) και στις 22 Φεβρουαρίου 1886 (ημέρα Ουάσιγκτον). Η κινητοποίηση υπήρξε ιδιαίτερα έντονη στο Σικάγο, όπου η κατάσταση ήταν εξαιρετικά τεταμένη εξ αιτίας της διαμάχης για τα οργανωτικά δικαιώματα στην βιομηχανία ΜακΚόρμικ Χάρβεστερ. Οι συγκρούσεις των εργατών με την αστυνομία ήταν συχνές γιατί η αστυνομία χρησιμοποιούνταν κάθε τόσο για να «σπάσει τις απεργίες».

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 1886

Το πρωί της Πρωτομαγιάς 1886 ο δυνατός άνεμος που φυσούσε συνήθως στο Σικάγο από την λίμνη Μίτσιγκαν είχε κοπάσει. Ο ήλιος έλαμπε. Ήταν ημέρα Σάββατο, κανονικά ήταν ημέρα δουλειάς, τα εργοστάσια όμως και τα καταστήματα ήταν κλειστά, οι δρόμοι έρημοι, τα φουγάρα δεν έβγαζαν τον μαύρο και πυκνό καπνό τους, τα μέσα μεταφοράς δεν κυκλοφορούσαν. Η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη ένταση. Η «Μαίηλ» είχε κυκλοφορήσει με ένα κύριο άρθρο που έλεγε: «Στην πόλη μας κυκλοφορούν ελεύθερα δύο επικίνδυνοι λωποδύτες, δύο επικίνδυνοι παράνομοι που προσπαθούν να δημιουργήσουν ταραχές. Ο ένας ονομάζεται Σπις και ο άλλος Πάρσονς… σημειώστε την παρουσία τους και να τους προσέχετε. Αν σημειωθούν ταραχές πρέπει να τους θεωρήσετε υπεύθυνους. Και να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά».

Ο Άλμπερτ Πάρσονς και ο Ογκούστο Σπις, γνωστά στελέχη της Κεντρικής Ένωσης (του κεντρικού συνδικάτου), υπήρξαν κατά τους προηγούμενους μήνες οι πρωταγωνιστές της κινητοποίησης και υποστήριξαν με φανατισμό την πρόταση να κηρυχθεί γενική απεργία την Πρωτομαγιά του 1886 με απαίτηση την καθιέρωση του οχταώρου. Το πρωί εκείνο χιλιάδες εργάτες, φορώντας τα γιορτινά τους συντροφιά με τα παιδιά και τις γυναίκες τους συγκεντρώθηκαν για να κάνουν πορεία στην λεωφόρο Μίτσιγκαν. Στο δρόμο που κινούνταν το πλήθος η επιτήρηση ήταν αυστηρή. Ένοπλοι άντρες της Εθνοφυλακής είχαν ανέβει στα κτίρια και δίπλα τους βρισκόταν εθελοντές πολίτες (άνθρωποι που πληρώνονταν από τον Νάτ Πίνκερτον).

Σ’ ένα από τα κτίρια του κέντρου είχαν συγκεντρωθεί τα μέλη της Επιτροπής Πόλεως για να αποφασίσουν τα περαιτέρω μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν για την αντιμετώπιση του κινδύνου. Το Σικάγο «απειλούνταν» από την καθιέρωση του οχταώρου. Η αποχή των εργατών είχε λάβει πρωτογενείς διαστάσεις. Πάνω από ογδόντα χιλιάδες εργάτες είχαν εγκαταλείψει τα εργοστάσια και οι περισσότεροι είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία Χέιμάρκετ. Επικεφαλής της πορείας ήταν τα στελέχη της οργάνωσης «Ιππότες της Εργασίας» και της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργαζομένων και τους ακολουθούσαν Βοημοί, Γερμανοί, Πολωνοί, Ρώσσοι, Ιρλανδοί, Ιταλοί, Νέγροι και κάου-μπόυς που δούλευαν στα εργοστάσια. Ήταν συγκεντρωμένοι όλοι: καθολικοί και προτεστάντες, Εβραίοι και άθεοι, αναρχικοί και ρεπουμπλικάνοι, σοσιαλιστές και μαρξιστές και οπαδοί διαφόρων άλλων ιδεολογιών, καθώς και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, χωρίς ξεκαθαρισμένη ιδεολογική συνείδηση. Χιλιάδες και χιλιάδες εργάτες, όλοι αποφασισμένοι να κερδίσουν το οχτάωρο. Επικεφαλής της πορείας, προχωρούσε ο Πάρσονς κρατώντας από το χέρι τη γυναίκα του και την κορούλα του Λούλου, 7 ετών.

Ο γιος του Άλμπερτ, ένα χρόνο μεγαλύτερος, προχωρούσε μαζί με τα άλλα παιδάκια μπροστά από το ατέλειωτο ανθρώπινο ποτάμι. Όταν έφθασαν στην πλατεία Χέιμάρκετ, οι ρήτορες εκφωνήσανε λόγους σε διάφορες γλώσσες: αγγλικά, γερμανικά, πολωνικά ή βοημικά. Ο Πάρσονς μίλησε για την ακατανίκητη δύναμη που εξασφαλίζουν οι ενωμένοι εργάτες. Με ενθουσιασμό χειροκροτήθηκε ο Σπις, διευθυντής της εφημερίδας των Γερμανών Εργαζομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες, που μίλησε στη μητρική του γλώσσα. Με τα χειροκροτήματα αυτά τελείωσε η μεγαλόπρεπη και ειρηνική διαδήλωση. Δεν σημειώθηκαν συγκρούσεις ούτε βιαιοπραγίες. Η Εθνοφυλακή εγκατέλειψε τις θέσεις της και η ένταση χάθηκε. Το γενικό επιτελείο των εργοδοτών, έχοντας ετοιμαστεί για αιματηρές συγκρούσεις ένοιωσε σχεδόν εξαπατημένο όταν είδε ότι η διαδήλωση τέλειωσε ειρηνικά.

ΑΙΜΑΤΗΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Την άλλη μέρα οι εφημερίδες προσπάθησαν να μειώσουν την τεράστια έκταση της διαδήλωσης και τον ειρηνικό της χαρακτήρα. Την Δευτέρα, 3 Μαΐου έγιναν οι πρώτες ταραχές. Πολλοί εργάτες είχαν συγκεντρωθεί μπροστά στην ΜακΚόρμικ, και περίμεναν να τελειώσει το ωράριο. Οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν επίθεση και χρησιμοποίησαν πυροβόλα όπλα. Το αποτέλεσμα ήταν έξη νεκροί. Ο Σπις που μιλούσε κάπου κοντά σε μια συγκέντρωση εργατών ξύλου, έτρεξε αμέσως επί τόπου και πρότεινε στους συνδικαλιστές να οργανώσουν για το βράδυ της άλλης μέρας μια διαδήλωση διαμαρτυρίας, για τις βιαιότητες των εργοδοτών και τις δολοφονίες της αστυνομίας. Ο Πάρσονς που βρισκόταν στο Σινσιννάτι για μια συνεδρίαση, βιάστηκε να επιστρέψει στο Σικάγο. Έφτασε στην πλατεία Χέιμάρκετ όταν ο Σπις είχε αρχίσει ήδη την ομιλία του.

Το πλήθος τον αναγνώρισε, τον χειροκρότησε θερμά και του ζήτησε να μιλήσει. Ανέβηκε στην άμαξα που χρησιμοποιούνταν για βήμα και άρχισε τον λόγο του τονίζοντας ότι δεν έπρεπε να γίνουν εκκλήσεις για εκδίκηση αλλά να καταγγελθούν στην κοινή γνώμη τα όσα είχαν συμβεί. Μετά τον Πάρσονς πήρε τον λόγο ο τελευταίος ρήτορας Σαμ Φίλντεν. Είχε φτάσει σχεδόν στο τέλος του λόγου του, το πλήθος αρχίσει να απομακρύνεται αργά και με τάξη, όταν προς την κατεύθυνση της πλατείας άρχισε να προχωράει σε σχηματισμό μάχης μία δύναμη 180 αστυνομικών με επικεφαλής τους Μπόνφιλντ και Γουώρντ. Οι εργάτες άρχισαν να φεύγουν. Οι δολοφονίες της προηγούμενης μέρας ήταν ακόμη έντονα χαραγμένες στη μνήμη τους. Ο αξιωματικός Γουώρντ διέταξε τους συγκεντρωμένους να διαλυθούν.

Ξαφνικά ένας ισχυρότατος θόρυβος συγκλόνισε την πλατεία. Είχε εκραγεί μια βόμβα. Οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν στα τυφλά. Συνολικά οι νεκροί ήταν οχτώ. Την άλλη μέρα, εγκαινιάζοντας μια παραποίηση των γεγονότων που αργότερα βρήκε μιμητές σ’ ολόκληρο τον κόσμο, η εφημερίδα «Νιού Γιόρκ Τρίμπιουν» έγραφε: «Οι συγκεντρωθέντες έμοιαζαν να έχουν τρελαθεί. Διψούσαν για αίμα. Μένοντας ακίνητοι στις θέσεις τους πυροβολούσαν συνεχώς τους αστυνομικούς».

Οι αμερικάνικές εφημερίδες έκαναν προσπάθειες να πείσουν την κοινή γνώμη ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν ήταν να βρεθεί και να τιμωρηθεί εκείνος που έριξε την βόμβα, αλλά να δικαστεί και να τιμωρηθεί εκείνος που τον συμβούλεψε να το κάνει το φρικτό έγκλημα. Σ’ ολόκληρη την Πολιτεία του Ιλλινόις, η ατμόσφαιρα ήταν σκοτεινή γεμάτη φόβο, οργή και μίσος. Υπακούοντας στις απαιτήσεις των εφημερίδων της εργοδοσίας, η αστυνομία βιάστηκε να γεμίσει τις φυλακές συλλαμβάνοντας χιλιάδες «υπόπτους»: μετανάστες εργαζόμενους, ανέργους και συνδικαλιστές. Ομάδες πληρωμένων τραμπούκων πυρπόλησαν και κατέστρεψαν δεκάδες συνδικαλιστικά γραφεία. Τον ίδιο ζήλο έδειξε και ο μηχανισμός της δικαιοσύνης.

Σε λίγες μέρες κατηγορήθηκαν για συνομωσία και για την δολοφονία του αστυνομικού Ματίας Ντέγκαν (που σκοτώθηκε όταν έγινε η επίθεση στην πλατεία Χέιμάρκετ), ο Πάρσονς, ο Σπις, ο Φήλντεν, ο Μίκαελ Σβαμπ, ο Τζωρτζ Ένγκελ, ο Άντολφ Φίσερ, ο Λούις Λινγκ και ο Όσκαρ Νίμπε. Η δίκη άρχισε στις 21 Ιουνίου 1886.

Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο Γιόζεφ Γκάρυ. Ο Πάρσονς που είχε διαφύγει την σύλληψη παραδόθηκε μόνος του στην αίθουσα του δικαστηρίου. «Αξιότιμε κύριε πρόεδρε – είπε – ήρθα να δικαστώ μαζί με τους αθώους συντρόφους μου». Η απόφαση βγήκε στις 9 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς. Όταν οι κατηγορούμενοι μπήκαν στην αίθουσα την τελευταία φορά, όπως αναφέρουν οι εφημερίδες, μια νέα γυναίκα έδωσε στον καθένα ένα μπουκέτο λουλούδια. Το νόημα της δίκης το παρουσίασε ακούσια και συνοπτικά ένας δημοσιογράφος που έγραψε:

«Οι κατηγορούμενοι δεν μετάνοιωσαν ούτε νοιώθουν τύψεις. Σύμφωνα με τα άρρωστα μυαλά τους δεν δικάζονται αυτοί αλλά η κοινωνία». Οι δηλώσεις των κατηγορουμένων αποτέλεσαν ένα σφοδρότατο κατηγορητήριο εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος της εκμετάλλευσης και της ταξικής δικαιοσύνης που το προστάτευε.

Ο ΝΙΜΠΕ Ο Όσκαρ Νίμπε ήταν ο πρώτος που μίλησε απευθυνόμενος στο δικαστήριο: «Είδα τους αρτεργάτες της πόλης αυτής, είπε, να αντιμετωπίζουν μια μεταχείριση που αξίζει μόνο σε σκύλους… Τους βοήθησα να οργανωθούν. Και αυτό είναι ένα μεγάλο έγκλημα. Οι άνθρωποι εργάζονται δέκα ώρες την ημέρα και όχι δεκατέσσερες ή δεκάξι… και αυτό είναι ένα ακόμη έγκλημα. Έχω διαπράξει και ένα ακόμη μεγαλύτερο. Νωρίς το πρωί, ενώ απομακρυνόμουν με την ομάδα μου, είδα τους εργάτες μπύρας του Σικάγου που πήγαιναν να πιάσουν δουλειά στις 4 το πρωί. Γύριζαν στο σπίτι τους στις 7 ή στις 8 το βράδυ. Την ημέρα δεν έβλεπαν ποτέ τις οικογένειές τους ή τα παιδιά τους. έκανα προσπάθειες, για να τους οργανώσω. Αξιότιμε κύριε πρόεδρε, έχω διαπράξει και άλλο ένα έγκλημα: Είδα τους υπαλλήλους και τους πωλητές στα καταστήματα αυτής της πόλης να δουλεύουν μέχρι τις δέκα και μέχρι τις έντεκα το βράδυ. Έκανα έκκληση για να οργανωθούν και τώρα δουλεύουν μέχρι τις 7 το βράδυ και την Κυριακή είναι ελεύθεροι. Είναι και αυτό ένα μεγάλο έγκλημα».

Τελειώνοντας ο Νίμπε ζήτησε να καταδικαστεί και αυτός σε θάνατο και να οδηγηθεί στην κρεμάλα, όπως οι σύντροφοί του, επειδή δεν είναι λιγότερο αθώος, από εκείνους, που ήταν όλοι τους αθώοι.

Ο ΠΑΡΣΟΝΣ

Ο Πάρσονς, άρχισε την ομιλία του με τους ακόλουθους στίχους: «Σπάσε την ανάγκη και το φόβο της σκλαβιάς, το ψωμί είναι η ελευθερία και η ελευθερία είναι ψωμί». Στη συνέχεια τόνισε ότι ο άνθρωπος που έριξε την βόμβα δεν μπορούσε παρά να είναι πληρωμένος από τους βιομηχάνους για να εμποδίσει την ανάπτυξη και την επιτυχία του αγώνα για το οχτάωρο.«Στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων – είπε πιο κάτω – η ζωή μου ταυτίστηκε με το εργατικό κίνημα της Αμερικής, στο οποίο συμμετείχα δραστήρια (…). Είμαι αναρχικός. Τώρα μπορείτε να χτυπήσετε! Προηγουμένως όμως ακούστε με. Τι είναι ο σοσιαλισμός ή ο αναρχισμός; Με λίγα λόγια είναι το δικαίωμα του εργάτη να χρησιμοποιεί ελεύθερα και σαν ίσος τα μέσα παραγωγής, είναι το δικαίωμα που έχουν πάνω στα προϊόντα αυτοί που τα παράγουν. Αυτό είναι ο σοσιαλισμός!». Καταλήγοντας τόνισε: «Μήπως ο Τομ Σκοτ (πρόεδρος της εταιρείας σιδηροδρόμων της Πενσυλβάνια) δεν ήταν αυτός που πρώτος είπε: «Ας τους ταΐσουμε με σφαίρες»; Μήπως η «Σικάγο Τρίμπιουν» δεν έγραψε πρώτη: «Να τους δώσουμε στρυχνίνη»; Το είπαν και το έκαναν. Έρριξαν βόμβες και η βόμβα της 3ης Μαΐου στην πλατεία Χέιμάρκετ, ήταν έργο ενός συνωμότη στην υπηρεσία των μονοπωλίων, ενός ανθρώπου που ήρθε από τη Νέα Υόρκη με σκοπό να τσακίσει το κίνημα για το οχτάωρο. Κύριε πρόεδρε, είμαστε τα θύματα της πιο απαίσιας συνωμοσίας που έγινε ποτέ».

Ο ΣΠΙΣ

Από την πλευρά του ο Σπις απευθυνόμενος στον δικαστή Γκάρυ, είπε: «Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στην φτώχεια και στην μιζέρια, περιμένουν την λύτρωσή τους – αν αυτή είναι η γνώμη σας – τότε κρεμάστε μας! Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού θα ξεπεταχθούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δεν θα μπορέσετε να την σβήσετε». Στην κατάμεστη αίθουσα όπου κυριαρχούσε η σιωπή ο τριαντάχρονος Γερμανός συνδικαλιστής τέλειωσε με τα ακόλουθα λόγια: «Αυτές είναι οι ιδέες μου. Αποτελούν κομμάτι του εαυτού μου. Δεν μπορώ να τις αποχωριστώ αλλά και αν μπορούσα δεν θα το έκανα. Αν πιστεύεται ότι μπορείτε να συντρίψετε τις ιδέες αυτές που μέρα με τη μέρα κερδίζουν περισσότερο έδαφος, αν πιστεύετε ότι θα τις συντρίψετε οδηγώντας μας στην κρεμάλα, αν προτιμάτε για μια ακόμη φορά να επιβάλετε την ποινή του θανάτου σε εκείνους που τόλμησαν να πουν την αλήθεια, τότε είμαι έτοιμος: με θάρρος και με περηφάνια θα πληρώσω το υψηλό αυτό αντίτιμο. Φωνάξτε τον δήμιό σας. Η αλήθεια σταυρώθηκε με τον Σωκράτη, τον Χριστό, τον Τζιορντάνο Μπρούνο, τον Χους ή τον Γαλιλαίο είναι πάντα ζωντανή. Εμείς είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε τους ανθρώπους εκείνους». (…)

Οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν όλοι σε θάνατο. Τρεις από αυτούς όμως (ο Φήλντεν, ο Ζβαμπ και ο Νίμπε), είδαν την ποινή τους να μετατρέπεται σε φυλάκιση. Ο Λινγκ αυτοκτόνησε στην φυλακή. Ο Σπις, ο Πάρσονς, ο Φίσσερ και ο Ένγκελ οδηγήθηκαν στην αγχόνη στο προαύλιο των φυλακών του Σικάγο 11 Νοεμβρίου 1887. Ο Σπις πριν πεθάνει φώναξε: «Θάρθει μια μέρα, που η σιωπή μας θα είναι ισχυρότερη από τις φωνές μας που καταπνίγηκαν». Παρά την ατμόσφαιρα που θύμιζε «κυνήγι των μαγισσών» και παρά την επιβλητική και εκβιαστική εμφάνιση των αστυνομικών δυνάμεων, έξη χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν το θάρρος να παρακολουθήσουν την κηδεία των μαρτύρων του Σικάγου. Το αστικό καλοθρεμμένο Σικάγο, του καθωσπρεπισμού ένοιωσε επιτέλους να γλυτώνει από τον εφιάλτη, όλα τέλειωσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είχε αποδοθεί «δικαιοσύνη» και, κυρίως, είχε αποκατασταθεί η τάξη. Οι εξελίξεις όμως υπήρξαν τελείως διαφορετικές. Η θυσία των «αναρχικών» του Σικάγου αποτέλεσε την αφετηρία μιας εξέλιξης με παγκόσμιες επιπτώσεις και με εξαιρετικές συνέπειες για το κίνημα των εργαζομένων.

Η κατάχρηση που έκανε το δικαστήριο του Σικάγου προκάλεσε ισχυρές και παρατεταμένες διαμαρτυρίες σ’ όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και την Ευρώπη. Στην δίκη δεν είχε αποδειχθεί για κανέναν από τους κατηγορουμένους ότι προκάλεσε ή ενέκρινε την έκρηξη της βόμβας. Σαν αρκετή απόδειξη της ενοχής τους θεωρήθηκε το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι παραδέχτηκαν τις επαναστατικές τους ιδέες. Έξι χρόνια μετά το «κρατικό έγκλημα» ο νέος κυβερνήτης της Πολιτείας του Ιλινόις, Άλττζελντ, αφού εξέτασε τους δικαστικούς φακέλους, ακύρωσε τις αποφάσεις, έδωσε χάρη σε όσους βρίσκονταν στη ζωή και καταδίκασε τις ατιμίες του δικαστή Γκάρυ και των ψευδομαρτύρων. Τότε όμως το αίμα των μαρτύρων του Σικάγου είχε ήδη αρχίσει να δίνει τους καρπούς του και η θυσία τους άρχισε να μεταβάλλεται σε σύμβολο του αγώνα των εργαζομένων...

http://www.anarkismo.net/article/15679

Η ομιλία του Πέτρου Πετράτου στην εκδήλωση για την Πρωτομαγιά, που διοργανώθηκε από την Επιτροπή Πρωτοβουλίας για την Πρωτομαγιά στο Θέατρο "Ο Κέφαλος".

ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ. αΤΑΑ ΠΡΩΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ: 1894 - 1944

Πέτρος Πετράτος Μια σημαντικότατη ενότητα της σύγχρονης τοπικής μας ιστορίας συνιστά η ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στην Κεφαλονιά. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ιστορία του τόπου μας χωρίς να μην παίρνουμε υπόψη μας τις διαθέσεις, την κινητικότητα και τους αγώνες των εργαζόμενων στρωμάτων του νησιού μας, της πλειοψηφίας δηλαδή των κατοίκων και της πιο παραγωγικής κοινωνικής κατηγορίας. Βέβαια, το θέμα δεν έχει μελετηθεί στην πληρότητά του. Υπάρχουν κενά αρκετά, γι’ αυτό και απαιτείται παραπέρα έρευνα και μελέτη, κάτι που ήδη έχουμε ξεκινήσει στο πλαίσιο συγκεκριμένης παρουσίασης και ανάδειξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στο νησί μας. Απόψε θα παρουσιάσουμε όσα έως τώρα στοιχεία έχει φέρει στο φως η επιστημονική........  Αντιγραφή από το  kefaloniaphotonews.gr

Διαβάστε περισσότερα...