Εγώ θα σου σκουπίσω τα «απόνερα», όμως άσε να βγάλουν το
χείμαρρο από πάνω σου γιατί συνέχεια θα πλημμυρίζεις, Σπύρο!
Με άλλα λόγια, θα αναφερθώ και θα πασχίσω «άνωθεν» για τα
επείγοντα του ΓΝ Κεφαλονιάς, για τοίχους με ρηγματώσεις, για εμπλουτισμένες
στελεχώσεις. Όμως να εκτιμάμε και την κάθαρση, την απαλλαγή μας από το χείμαρρο
που λέγεται Novartis και όχι
μόνο, με τα πλοκάμια τους στο Ευρωκοινοβούλιο, όπως το περιγράφεις.
Είναι χρόνια που με στοιχειώνουν τα επείγοντα. Από όταν
έτρεχα τη μάνα μου στο Κρατικό της Νίκαιας (2005). Εκείνες οι πλαστικές
«μπροστέλες» μέχρι το πάτωμα, 10 ορθοπεδικών μαζί, που βάζανε τους γύψους, γκραβούρα
του 18ου αιώνα, νόμιζα ότι παραληρούσα! Μέχρι που ήρθε το μεγάλο πλαστικό ποτήρι και συνήλθα «πάρ’ της τα ούρα
μόνη σου, στην τουαλέτα», order και έξαλλη η νοσηλεύτρια! Γιατροί, νοσηλευτές σε νευρική
κρίση! Σφάδαζε ο κόσμος στα φορεία, φίσκα, στους διαδρόμους. Ούρλιαζαν οι
ασθενείς μέσα στα κρεβάτια των
διαλυμένων ιατρείων επειγόντων! Κολικοί, τροχαία, υπερτάσεις, δηλητηριάσεις,
γαστρεντερίτιδες με εμετό και άλλα, απόπειρες αυτοκτονίας! Γεμάτα ματωμένες γάζες τα πατώματα, εμπόλεμη
κατάσταση ολονυχτίς, ξενύχτια οχτάωρα οι συγγενείς! «Γιατί σε μας, την Παναγία
μου, Χριστέ μου;».
Αν ξέρουν οι Αθηναίοι από επείγοντα, Σπύρο! Έχεις ιδιωτική
ασφάλιση; Ταχύτατη αντιμετώπιση στα ιδιωτικά, αλλά άντε να αποδείξεις ότι το
έμφραγμά σου δεν ήταν έμφραγμα αλλά απλή στηθάγχη! Άντε να αποδείξεις ότι δεν
χρειαζόταν να εγχειριστείς «για σκωληκοειδήτη, θα πέθαινα μου είπαν, αν
καθυστερούσα» και προσκυνάς δήθεν σωτήρες με ειδικότητα εκφοβισμού, του
δύστυχου εύπιστου και αδαή, που ήθελε απλά να ζήσει και να τραγουδεί!
