Στην πορνεία 40.000 άτομα κάθε χρόνο

Από το << Έθνος >>.

Σε 40.000 υπολογίζονται οι γυναίκες και τα παιδιά ηλικίας 12-25 ετών τα οποία είναι θύματα εμπορίας (trafficking) στην Ελλάδα κάθε χρόνο, με σκοπό την πορνεία. Τα στοιχεία καταγράφονται στην έκθεση «Η προστασία τους είναι στα χέρια μας», που πραγματοποίησε το διεθνές δίκτυο οργανώσεων ECPAT International (End Child Prostitution, Child Pornography and Trafficking of Children For Sexual Purposes), ένας οργανισμός που ειδικεύεται στην αντιμετώπιση του trafficking.

Στην Ελλάδα τα επίσημα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν ότι μόνο 100 με 200 γυναίκες και παιδιά αναγνωρίζονται κάθε χρόνο ως θύματα σωματεμπορίας

Σύμφωνα με την έκθεση της ECPAT για το 2009, το σύγχρονο δουλεμπόριο αποτελεί το τρίτο μεγαλύτερο διεθνές έγκλημα μετά την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και την εμπορία όπλων. Η βιομηχανία του trafficking αποφέρει ετησίως -σύμφωνα με υπολογισμούς της ECPAT- 27 δισ. δολάρια. Αντίστοιχα ο αριθμός των παιδιών που είναι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ή μαύρης εργασίας παγκοσμίως υπολογίζεται σε 1,2 εκ.

Στην Ελλάδα τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν ότι μόνο 100 με 200 γυναίκες και παιδιά αναγνωρίζονται κάθε χρόνο ως θύματα εμπορίας. Η χώρα μας αποτελεί και χώρα προορισμού και χώρα μετάβασης για γυναίκες και παιδιά-θύματα.

Στοιχεία
Μεταξύ των ετών 2003 και 2007, περίπου 1.100 άτομα συνελήφθησαν για εμπορία ανθρώπων στη χώρα, ενώ μόνο 24 παιδιά-θύματα εντοπίστηκαν την ίδια περίοδο.

Αγνωστο είναι πόσα από τα παιδιά που εντοπίστηκαν ήταν θύματα εμπορίας για σεξουαλικούς σκοπούς.

Η πλειονότητά τους προέρχεται από την Αλβανία και τη Ρουμανία, άλλες χώρες των Βαλκανίων, της πρώην Σοβιετικής Ενωσης καθώς και την Αφρική.

Τα παιδιά φτάνουν στην Ελλάδα ως τουρίστες ή λαθρομετανάστες κυρίως από την Αλβανία, τη Ρουμανία, άλλες βαλκανικές χώρες και χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Μετατρέπονται σε σύγχρονους «δούλους» υπό την απειλή της απέλασης από τα παράνομα κυκλώματα που τα παρασύρουν στην πορνεία ή στην παράνομη εργασία.

Κρατούνται υπό συνθήκες φυλάκισης, σε καθεστώς εκφοβισμού και ψυχολογικής βίας. Σπάνια επιχειρούν να φύγουν λόγω της σκληρής τιμωρίας που έπειτα υφίστανται. Βιάζονται, ξυλοκοπούνται και κακοποιούνται σωματικά και ψυχολογικά. Ενα μεγάλο ποσοστό των παιδιών που εργάζονται στη βιομηχανία του σεξ πάσχουν από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.

Εμπορία
Πώς λειτουργεί το κύκλωμα

Σύμφωνα με την έκθεση της ECPAT τα παιδιά απομακρύνονται από το σπίτι τους και στρατολογούνται δια της βίας ή της εξαπάτησης ή πωλούνται απευθείας από τους γονείς και τους οικείους τους στους εμπόρους. Ποια παιδιά μπορούν να είναι τα επόμενα θύματα του σύγχρονου δουλεμπορίου; Δεν υπάρχει το «τυπικό» παιδί-θύμα της εμπορίας για σεξουαλικούς σκοπούς σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας από όλο τον κόσμο.

Οι παράγοντες
Οι παράγοντες που συνήθως κάνουν τα παιδιά ιδιαίτερα ευάλωτα και αυξάνουν τον κίνδυνο εμπορίας είναι η φτώχεια, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, το άστατο οικογενειακό περιβάλλον, διαχωρισμός από τις οικογένειες λόγω φυσικών καταστροφών, ενόπλων συγκρούσεων ή μετανάστευσης. Τα αυξανόμενα επίπεδα φτώχειας στις τρίτες χώρες αλλά και η μείωση των κρατικών κονδυλίων για κοινωνικές δαπάνες στις χώρες προέλευσης των παιδιών δημιουργούν ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της εμπορίας, αφού τα παιδιά αναγκάζονται να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις διαβίωσης και τελικά παγιδεύονται στην παράνομη και επικίνδυνη μετανάστευση.

Το μαρτύριο της Μαργαρίτας από την Αλβανία

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εμπορίας παιδιού που κακοποιήθηκε και αποτέλεσε θύμα προς σεξουαλική εκμετάλλευση που καταγράφεται στην έρευνα, είναι η Μαργαρίτα, ένα κορίτσι από την Αλβανία.

Πωλήθηκε για σεξουαλική δουλεία από τη μητέρα της και τον πατριό της σε ηλικία 13 ετών. Πέρασε τα σύνορα για την Ελλάδα με τα πόδια. Λίγο μετά την άφιξή της στη χώρα, η μητέρα της την πήγε σ’ ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας και την εγκατέλειψε.

Εκεί κακοποιήθηκε βάναυσα, εξαναγκάστηκε να δουλέψει ως ιερόδουλη και τελικά συνελήφθη σε μία έφοδο της αστυνομίας.

Ηταν έγκυος, δεν είχε κανένα έγγραφο και ήταν ήδη στη φυλακή όταν την έσωσε η ΜΚΟ Γιατροί Χωρίς Σύνορα.

Την έβαλαν στο καταφύγιο της Αθήνας για τα θύματα της εμπορίας που διατηρούσαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και έζησε εκεί έως ότου το καταφύγιο έκλεισε λόγω έλλειψης κρατικής χρηματοδότησης.

Αργότερα, η Μαργαρίτα τέθηκε υπό την προστασία ενός Αφγανού μετανάστη που εργαζόταν στο καταφύγιο και της προσέφερε την απαραίτητη εκπαίδευση.

Νίκος Β. Τσίτσας