Η ασυνόδευτη γιαγιά μου

Εννιά χρονών ήταν η γιαγιά μου όταν έγινε η μεγάλη σφαγή της Σμύρνης. Δυο μέρες πριν, την είχε πάρει μαζί του στη Μυτιλήνη ο νονός της, στρατιωτικός γιατρός, και γλίτωσε εντελώς τυχαία από τον αφανισμό.

Εννιά χρονών ασυνόδευτη προσφυγοπούλα, περίμενε στο λιμάνι της Μυτιλήνης, όπου έφταναν οι κατατρεγμένοι, μπας και βρει έστω κι έναν συγγενή της. Δεν βρήκε ποτέ κανέναν. Γονείς, παππούς, γιαγιά, πέντε μικρότερες αδελφές, θείοι, ξαδέλφια, όλοι χαμένοι, σκόρπια κόκαλα στο όνομα της Μεγάλης Ιδέας.

2/8/1980. Η σφαγή της Μπολόνια

Του Π.Ι. Στανγκανέλλη.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 όλα ήταν έτοιμα. Η Μασονική Στοά P2 είχε πάρει υπό τον έλεγχό της ένα μεγάλο μέρος του Σώματος της Χωροφυλακής και των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας. Με τη βοήθεια του Μικέλε Σιντόνα και των αμερικάνων μασόνων (τη «συμμορία των τεξανών»), ο αρχηγός της, ο Λίτσο Τζέλι, είχε επεκτείνει την επιρροή του στις σικελικές Στοές στρατολογώντας, έτσι, τους σημαντικότερους αρχηγούς της μαφίας. Τα νεοφασιστικά κινήματα, η Avanguardia Nazionale και το Ordine Nuovo, είχαν σχεδιάσει ένα κοινό πλάνο δράσης, έχοντας έρθει σε συμφωνία με στρατιωτικούς και  κοινούς εγκληματίες.